لنگر اشتباه خاندوزی

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)، در این خصوص که هدف نهایی سیاستهای پولی ثبات قیمت هاست، اتفاق نظر فزاینده ای میان اقتصاددانان شکل گرفته و هسته اصلی غالب نظام‌های پولی استفاده از یک لنگر اسمی است. در حقیقت لنگر اسمی عبارت است از ابزاری که سیاست‌گذار بتواند به وسیله‌ آن انتظارات عاملان اقتصادی در مورد آینده تورم را همگرا کند،. به بیان دیگر با تغییرات شکل گرفته در لنگر اسمی تورم، انتظارات تورمی جامعه نیز همسو با آن تغییر کند.

به عنوان مثال نرخ بهره به عنوان لنگر اسمی تورم در بسیاری از اقتصادهای پیشرفته شناخته می‌شود. کما اینکه در دوران تورمی پس شیوع کرونا بسیاری از کشورها از آن برای کاهش سطح تورم استفاده کردند. به گونه ای که با هر افزایش در نرخ بهره فدرال رزرو، تحلیلگران و البته خانوارها انتظارات خود را نسبت به آینده تورم تعدیل می‌کردند.

 

به طور کلی سیاستگذار پولی در همه‌ جای دنیا دو گزینه‌ی اصلی برای لنگر اسمی دارد: اول کنترل و تثبیت نرخ ارز و دوم استفاده از چارچوب هدفگذاری تورم.

 

با این وجود ثبات نرخ ارز دارای نقاط ضعف متعددی است که منجر شده در بسیاری از اقتصادهای جهان لنگر اسمی نرخ ارز به یک سیاست منسوخ مبدل شود. مهم‌ترین دلیل این موضوع نیز ناشی از این است که نرخ ارز، یک لنگر اسمی وارداتی است و از یکسو امکان اتخاذ سیاست پولی مستقل در آن وجود ندارد و از سوی دیگر، احتمال انتقال شوک از کشور خارجی به داخل کشور وجود دارد.

 

در این شرایط هر چند بانک مرکزی و سیاستگذاران اقتصادی ایران نیز سعی کرده اند طی چند سال گذشته از رویکرد هدف گذاری تورم برای ثبات قیمت‌ها استفاده کنند اما عملا باز هم شاهد بهره گیری از سیاست تثبیت نرخ ارز به دلیل آثار سریع آن هستیم.

 

در تازه ترین مورد نیز احسان خاندوزی، وزیر اقتصاد بیان کرده کنترل تورم از طریق ایجاد ثبات در بازار ارز و کاهش نقدینگی طی ۱۰ ماهه امسال به صورت جدی در دولت پیگیری ‌شد که ثمرات آن را شاهد هستیم.

بنابراین به نظر می‌رسد یکی از موانع جدی کاهش تورم در اقتصاد ایران همین نگاه کوتاه مدتی است که همچنان در بدنه سیاستگذاری اقتصادی کشور وجود دارد.