RSS
امروز جمعه ، ۱۴ اردیبهشت ۱۴۰۳
آخرین اخبار

برگزاری نشست تحلیلی صنعت فولاد با محوریت فولاد ارفع

پرداخت بیش از ۲۲۷ میلیارد ریال وام قرض الحسنه ازدواج و فرزندآوری

قیمت بیت کوین کجا به کف می‌رسد؟

بانک سپه ۹۹ ساله شد

مردم کدام استان ها بیشترین شاخص فلاکت را دارند؟

پشت سر سکه دولتی چه می‌گویند؟

جدیدترین تمهیدات بانک صادرات برای پشتیبانی از دانش‌بنیان‌ها

بانک شهر عضو متولی ریال دیجیتال شد

چک‌های ۱ میلیارد ریالی به دست برندگان وین‌کارت رسید

تبریک مدیرعامل بانک سپه به مناسبت «روز معلم»

دلایل بازنگری مصوبه جدید بازارگردانی تشریح شد

جمعیت خانه‌ندار‌ها

علی ابدالی سرپرست بانک سینا شد

رفتار مشکوک بانک مرکزی و صدای دیوان محاسبات

پیشرفت جامعه در گرو نظام آموزشی پویا و معلمان فرهیخته و متعهد است

آیین تجلیل از بازنشستگان بیمه آسیا برگزار شد

بانک مرکزی شرط صدور چک را اعلام کرد

برات سپامی به تأمین مالی کسب‌و‌کار‌ها کمک می‌کند

پرداخت عوارض آزادراهی دیگر شرط صدور بیمه‌نامه نیست

حضور اثربخش بانک رفاه کارگران در نمایشگاه ایران اکسپو

تقدیر نخبگان شاهد و ایثارگر از خدمات شرکت بیمه دی

جزئیات قانون جدید بانک مرکزی

پرداخت بدهی دولت به تامین اجتماعی در لایحه بودجه تصویب شد

آشِ شورِ دلار چند نرخی

استراتژی بهینه رشد تولید

وام بانکی ممنوع!

۸:۵۱ - ۱۴۰۲/۵/۹کد خبر: 353589
ایستانیوز:گزارش مانده‌تسهیلات پرداختی فصل بهار نشان می‌دهد میزان تسهیلات پرداختی توسط بانک‌ها، به کمترین سطح در ۱۲ سال اخیر رسیده است. موضوعی که با توجه به شرایط کشور می‌تواند به تشدید رکود اقتصادی منجر شود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،ریشه این موضوع را می‌توان در چند مساله جستجو کرد. اولا به نظر می‌رسد که بانک مرکزی برای کاهش رشد نقدینگی، محدودیت بیش‌تری را بر ترازنامه بانک‌ها اعمال کرده و به طور مشخص میزان سپرده قانونی را افزایش داده‌است؛ سیاستی که عملا منجر می‌شود منابع بانک‌ها برای اعطای تسهیلات به شدت کاهش پیدا کند.
سختگیری بانک مرکزی در کنترل تراز بانک‌ها فی‌نفسه اقدامی مثبتی است اما در شرایطی که نرخ بهره بانکی همپای نرخ تورم رشد نکرده و نرخ بهره حقیقی منفی‌ است، باعث پنیک شدن بانک‌ها و فریز منابع‌شان شده است.
در حقیقت به دلیل نرخ بهره منفی، سپرده‌ها به شکل کوتاه‌مدت‌تری در بانک‌ها رسوب می‌کنند و بانک‌ها به اصطلاح با پدیده نقدینگی کم‌طاقت و نچسب مواجه می‌شوند و ماندگاری عمر سپرده‌گذاری در بانک‌ها به عنوان اصلی‌ترین منبع تامین مالی پرداخت تسهیلات به کوتاه‌ترین زمان ممکن می‌رسد.
به همین دلیل بانک‌ها فشار دوجانبه بر منابع خود را متحمل می‌شوند و می‌کوشند تا برای جبران مافات، نقدینگی خود را به سوی بازارهای زودبازده‌تر هدایت و از سرمایه‌گذاری یا پرداخت تسهیلات به بخش‌های مولد و دیربازده یا زیربنایی پرهیز کنند. این موضوع با توجه به انبوهی از تسهیلات تکلیفی نظیر وام فرزندآوری، ازدواج و مسکن که بازپرداخت‌های نسبتا طولانی دارند نیز نمود بیش‌تری پیدا می‌کند.
درواقع بازهم باید مقصر اصلی کاهش حجم و ارزش میزان تسهیلات پرداختی توسط بانک‌های دولتی و خصوصی را خود دولت و نهادهای سیاستگذار پولی و مالی بدانیم که با دستکاری نرخ‌ها، باعث کاهش کیفیت نقدینگی رسوب‌کرده و فریز‌شده در شبکه بانکی کشور شده‌اند.
فقدان وجود بانک‌های خارجی با امکان دسترسی به منابع بیرونی و با نرخ‌های سیال سود سپرده و تسهیلات پرداختی‌، مزید بر علت سقوط حجم و کیفیت اعتبار پرداختی توسط بانک‌ها در کشور شده است.



برچسب‌ها:وام بانکی
» ارسال نظر
نام:
آدرس ایمیل:
متن: *