ایستانیوز:این روزها همه کشورها تلاش می‌کنند برای آینده‌ای بدون کربن یا دست‌کم با کمترین میزان کربن قدم بردارند. در این بین انگشت اتهام به سوی نفت دراز است و خاورمیانه و روسیه جزو مهم‌ترین تولیدکنندگان آن هستند؛ آیا آنها آماده آینده بدون نفت هستند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)، صحرای وسیعی از شن است؛ سعودی‌ها اگر می‌توانستند این صحرا را به دره‌ای از پنل‌های خورشیدی تبدیل کنند قطعاً به ثروتمندترین مردم جهان تبدیل می‌شدند اما حالا فقط نفت دارند که از دل این شن‌ها بیرون بکشند. عربستان سعودی به عنوان بزرگ‌ترین صادرکننده نفت در جهان مانند هر دولت نفتیِ دیگری می‌داند که یک روز تقاضا برای نفت کاهش پیدا خواهد کرد و به طعمه‌ای برای پنل‌های خورشیدی تبدیل خواهد شد. ماشین‌های برقی جای ماشین‌های با سوخت فسیلی و بنزینی را خواهد گرفت و مصرف نسبت به حالا کاملاً تغییر خواهد کرد. اما این دولت‌ها و تولیدکنندگان نفتی چقدر این تهدید را جدی گرفته‌اند؟ پاسخ در دو بخش است. بخش اول مربوط به تولید نفت شیل در امریکا می‌شود. بخش دوم نیز واکنش آنها نسبت به دوران اوج نفت است. اکنون به نظر می‌رسد آنها تمام تمرکز خود را روی دوران اوج نفت قرار داده‌اند. اما شاید نمی‌دانند که نفت روزی به مادر تمامی بحران‌ها تبدیل خواهد شد.
بیایید با اثرگذاری نفت شیل شروع کنیم. سال 2014 بود که ناگهان آفتاب تولید نفت در امریکا طلوع کرد. بسیاری از تولیدکنندگان سنتی نفت غافلگیر شدند. از همان زمان تولید نفت به بالاترین میزان خود در تاریخ نفت جهان رسید. عواقب اصلیِ این پدیده نیز کاهش ناگهانی و شدید قیمت نفت بود. قیمت‌ها که سر به فلک گذاشته‌بود ناگهان سقوط کرد. این امر بسیاری از کشورها را وارد چالش کرد و برنامه‌های آنها را به هم ریخت. اما آنها آرام ننشستند.
اکنون عربستان سعودی از برنامه‌ای جدید پرده برداشته؛ فروش 5درصد از سهام بزرگ‌ترین و مهم‌ترین شرکت نفتی جهان: «شرکت نفت آرامکوی سعودی». سرمایه‌گذاری 2تریلیون دلاری پشت این جریان است. یکی از برنامه‌های اصلی پادشاهی سعودی برای چشم‌انداز 2030 است که محمد بن سلمان آن را طراحی کرده‌است. آنها سعی دارند تنوع‌بخشی را به اقتصاد خود هدیه بدهند و آن را از اعتیاد به نفت نجات بدهند. این امر می‌تواند مشاغلی را نیز برای جوانان ایجاد کند.
*مذاکرات بی‌نتیجه
اواخر سال 2016 بود که تولیدکنندگان اوپکی و غیر اوپکی تصمیم گرفتند به رهبری عربستان سعودی و روسیه تصمیم گرفتند تولید نفت خود را کاهش بدهند. میزان کاهش روی‌هم‌رفته روزی 1میلیون و 800هزار بشکه نفت بود. در واقع 2درصد از تولید کم می‌شد. این کار را تنها برای افزایش قیمت انجام دادند. اما تاکنون این برنامه آن‌قدر هم جواب نداده‌است. به هر حال این برنامه باعث شد روس‌ها و سعودی‌ها با هم پای میز مذاکره بنشینند که اتفاقی نسبتاً نادر بود.
هنوز نمی‌توان به درستی پاسخ داد که آیا این تولیدکنندگان بزرگ نفت خودشان را برای کاهش تقاضا برای نفت آماده کرده‌اند یا خیر. ماشین‌های برقی هر روز به تعداد بیشتری تولید می‌شوند اما آنها هنوز به امید تقاضا برای فرآورده‌های نفتی نظیر بنزین هستند. البته سران کشورهای عربستان سعودی و روسیه در ملأ عام حرفی از خطر کاهش تقاضا برای نفت نمی‌زنند. آنها همچنان پیش‌بینی می‌کنند که کشورهای با اقتصاد متوسط هنوز به نفت و بنزین به عنوان اصلی‌ترین فرآورده آن نیاز خواهند داشت و در نتیجه تقاضا افزایش پیدا خواهد کرد. به هر حال هنوز خیلی از کارشناسان روی کاهش تقاضا برای نفت شرط می‌بندند.
به گزارش آینده نگر ،اما واقعاً دولت‌های وابسته به نفت در مورد تقاضا برای نفت باید چه کاری انجام بدهند؟ در تئوری آنها باید تا جایی که می‌توانند نفت تولید کنند و پول بیشتری را روانه بانک‌ها کنند. اما این امر می‌تواند جنگی بزرگ را در بازارهای جهانی در میان تولیدکنندگان به راه بیندازد و در نهایت نیز قیمت نفت را به پایین‌تر از چیزی که الان است، برساند. کشورهای کمی هستند که مانند عربستان سعودی می‌توانند تنها با هزینه 6دلار یک بشکه نفت تولید کنند و با نازل‌ترین قیمت باز هم در بازار پیروز باشند و سود ببرند. پایان دوران نفت چندان دور نخواهد بود. پس نگرانی‌ها نیز درباره آن باید جدی باشد. هر کشوری که بیشتر به نفت تکیه داشته باشد قطعاً بازنده این میدان خواهد بود.
