ایستانیوز:باتوجه‌به گسترش خودروهای با سوخت جایگزین جدید و خودروهای برقی تا افق ۲۰۴۵ میلادی در دنیا، حجم بازارهای صادراتی بنزین و گازوئیل رشد قابل‌توجهی نخواهد داشت و مسئله بازار محصولات سوختی یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در رویکرد احداث واحدهای جدید پالایشگاهی باهدف تولید و صادرات سوخت خواهد بود.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،نفت اولین قسمتی از اقتصادی کشور بود که تحریم ها آن را هدف گرفت. صادرات نفت کشور مدام کم و کمتر شد و مسئولان ترجیح دادند همان مقداری را هم که با دور زدن تحریم ها صادر می کردند، محرمانه نگه دارند. اما شاید همچنان راهی وجود داشته باشد تا بتوان تحریم ها را طوری مولد و اثربخش دور زد. مرکز پژوهش های مجلس در گزارشی به پتروپالایشگاه ها و پتانسیل آنها برای دور زدن تحریم ها پرداخته است.
طبق این گزارش، با وجود تحریم‌ها علیه کشور به‌ویژه تحریم صادرات نفت و میعانات گازی، می‌توان بخشی از ظرفیت صادراتی نفت خام را جهت توسعه صنعت پتروپالایشگاهی و پالایشگاهی صرف کرد. در حالت کلی 3 رویکرد اصلی برای توسعه صنعت پتروپالایشگاهی و پالایشگاهی در کشور مطرح است: «1.احداث واحدهای جدید پالایشگاهی با رویکرد تولید و صادرات سوخت؛ 2.احداث واحدهای جدید پتروپالایشگاهی با رویکرد تولید و صادرات سوخت و محصولات پتروشیمی؛ 3.ارتقا و افزایش پیچیدگی پالایشگاه‌های موجود کشور برای تولید مواد با ارزش افزوده بیشتر».
طبق این گزارش، جهت خنثی‌سازی و مقابله با تحریم‌های مرتبط با فروش نفت و میعانات گازی، یکی از گزینه‌های پیشروی کشور احداث پالایشگاه‌های مصرف نفت و میعانات گازی در کشور باهدف صادرات فرآورده‌های سوختی نظیر بنزین، گازوئیل و انواع سوخت‌های دیگر است. البته باید خاطرنشان کرد که باتوجه‌به گسترش خودروهای با سوخت جایگزین جدید و خودروهای برقی تا افق 2045 میلادی در دنیا، حجم بازارهای صادراتی بنزین و گازوئیل رشد قابل‌توجهی نخواهد داشت و مسئله بازار محصولات سوختی یکی از مهم‌ترین چالش‌ها در رویکرد احداث واحدهای جدید پالایشگاهی باهدف تولید و صادرات سوخت خواهد بود. همچنین، کنترل مصرف سوخت در کشور باتوجه‌به رشد مصرف سوخت در 3 دهه اخیر کاملاً حیاتی است زیرا در غیر این صورت پالایشگاه جدید صرفاً نیاز سوخت داخل کشور را تأمین خواهند کرد.
این گزارش ادامه داد که ساخت پتروپالایشگاه‌ها رویکرد دیگری است که جهت خنثی‌سازی و مقابله با تحریم‌های مرتبط با فروش نفت و میعانات گازی پیشروی کشور قرار دارد. در این رویکرد علاوه بر تولید سوخت، تولید محصولات شیمیایی نظیر آروماتیک‌ها و الفین‌ها نیز بخش قابل‌توجهی از مواد خروجی از پتروپالایشگاه‌ها را در برخواهد گرفت.
براساس یافته های این گزارش، ارتقا و افزایش پیچیدگی پالایشگاه‌های موجود کشور با رویکرد تولید مواد با ارزش افزوده بیشتر هم باید مورد توجه قرار بگیرد. باتوجه‌به مقررات جدید اعمال شده از طرف سازمان بین‌المللی دریانوردی ملل متحد با عنوان ایمو 2020، باید میزان گوگرد در سوخت (نفت کوره) در کشتی‌های باری و کانتینربر از 3.5 درصد (35000ppm) به 0.5 درصد (5000 ppm) کاهش یابد. همچنین باتوجه‌به تغییر در تقاضای فرآورده‌های پالایشگاهی در افق 2045 میلادی در دنیا، ترکیب محصولات تولیدی پالایشگاهی موجود در کشور نیز تغییر خواهد کرد؛ بنابراین پالایشگاه‌ها در آینده سعی خواهند کرد درصد گوگرد موجود در محصولات خود را کاهش دهند و از طرف دیگر تلاش خواهند کرد تا میزان نفت کوره تولیدی در خروجی محصولات خود را کاهش دهند تا بهره‌وری اقتصادی پالایشگاه بهبود یابد یا نفت کوره تولیدی خود را در فرایندهای دیگری تبدیل به مواد شیمیایی و باارزش‌تر کنند؛ بنابراین نفت کوره و مواد باقیمانده پایین برج تقطیر از محصولاتی هستند که پتانسیل خوبی برای تولید محصولات شیمیایی و پلیمری دارند.
