ایستانیوز:به جرات می توان گفت بخش عمده فعالیت امروز بیمه گران ایرانی بر محور عرضه محصولات موجود و دریافت تقاضاهای تثبیت شده است؛ همان چیزی که «دست اندازی به سهم دیگران از کیک ثابت بیمه ای» خوانده می شود. اما سوال این است که در دنیای بزرگ صنعت، خدمات و تجارت کشور، هیچ نیاز بیمه […]
به جرات می توان گفت بخش عمده فعالیت امروز بیمه گران ایرانی بر محور عرضه محصولات موجود و دریافت تقاضاهای تثبیت شده است؛ همان چیزی که «دست اندازی به سهم دیگران از کیک ثابت بیمه ای» خوانده می شود.
اما سوال این است که در دنیای بزرگ صنعت، خدمات و تجارت کشور، هیچ نیاز بیمه ای تازه ای ایجاد نشده است؟ با افزایش صادرات غیرنفتی کشور که تقریبا معـادل کل نیاز وارداتی اسـت، آیا حجم عملیات بیمه گران ایرانی نیز رشد کرده است؟ آیا کسی به این فکر کرده است که چرا با وجود حجم گسترده خدمات بیمه گران در ایران، هنوز هم کسانی هستند که این خدمات را «شوخی» می خوانند؟
واقعیت این است که صنعت بیمه کشور ما همان قدر که به توسعه کمی نیاز دارد، توسعه کیفی را نیز باید در دستور کار قرار دهد. در شرایطی که رشته های بیمه ای چون مهندسـی، مسئولیت، پول، اعتبار و … حجم بسیار کمی از پرتفوی کل صنعت را تشکیل می دهند، چندان نمی توان به تغییر شرایط کنونی امیدوار بود.
اتکا به رشته های بیمه ای پردرآمد و البته پرخسارت که به صورت روزمره شـرکت ها را از منابع پر و خالی می کند، نمی تواند چشـم انداز دقیقی برای توسعه صنعت در اختیار بیمه گران قرار دهد.
در حال حاضر اغلب بیمه گران به دنبال بازاریابی محصولات کنونی خود هستند و ترجیح می دهند از ابزارهای موجود برای فروش استفاده کنند. گرچه ایجاد تغییر در کانال های فروش توانسته است تا حدودی روندهای موجود را از رکود جدا کند، اما واقعیت این اسـت که بازار هزاران هزار میلیاردی بیمه کشور، نیازمند تحولی اساسی در روش هاست.
»بازارســازی» را می توان حلقــه مفقوده صنعت بیمه کشــور دانســت. اکنــون بســیاری از فعالان اقتصـادی و تجاری کشـور نه تنها به رشـته ها و پوشش های بیمه ای موجود آشنایی ندارند و نسبت به خدمات بیمه گران در روزهای ســخت خســارت بی خبرند، بلکه امکان طراحی محصولات جدید را نیز غیرممکن می دانند.
در طــول یک ســال اخیر، برخی بیمـه گران از جمله بیمه آسماری توانستند متناسب با شرایط روز، رشته های تازه ای طراحی و اجرا کنند. فارغ از این که این رشته ها تا چه اندازه همسان با نیازهای جامعه بود و چقدر از سوی مخاطبان مورد استقبال قرار گرفت، اما اصل ماجرا این است که ذینفعان صنعت بیمه نسبت به محصولات کنونی از نظر ذهنی اشباع شده اند.
حتی گاه ثابت ماندن عنوان رشـته های بیمه ای مثل آتش سوزی که چندین پوشش تبعی دیگر را نیز می توان به آن اضافه کرد، باعث شده است که بسیاری از مردم با پیشینه ذهنی عدم رخداد آتش سوزی در بسیاری مناطق، نسبت به خرید آن اقدام نکنند!
تحقیقات نشان می دهد بازارسازی، می تواند تاثیر به سـزایی در روند رشد یک صنعت داشته باشد. با این ابزار می توان علاوه بر طراحی محصولات جدید، مشــتریان را به خرید سبدی از خدمات ترغیب کرد و در نتیجه ضمن افزایش ضریب نفوذ بیمه، آرامش خاطر بیشتری نیز برای جامعه به ارمغان آورد.
به نظر می رســد در شــرایط کنونی، شرکت های بیمه ای در کنار واحدهای بازاریابی و توسعه محصول، نیازمند واحدی با هدف بازارسازی نیز هستند تا با ایجاد تغییرات بنیادین در روش های عرضه و حتی نیازسنجی محصولات، این صنعت بزرگ را بیش از پیش رشد دهند.
