ایستانیوز:تولید ناخالص ملی آرژانتین جزو بالاترینها در منطقه است و با وجود این، اقتصاد این کشور فراز و نشیبهای زیادی را از سر گذرانده که از جمله آنها میتوان به دورههای طولانی از تورم و بیکاری شدید در اواخر قرن بیستم و همینطور بحران مالی در اوایل قرن حاضر اشاره کرد.
۱.آرژانتین را بهتر بشناسیم
آرژانتین دومین کشور بزرگ آمریکای جنوبی پس از برزیل است و زمانی یکی از ثروتمندترین کشورهای دنیا بود. بوئنوس آیرس پایتخت این کشور یکی از چندفرهنگیترین شهرها در آمریکای جنوبی است و تاثیر صنعت و هنر اروپایی و نیز حضور نسلهای مختلف مهاجران اروپایی به خصوص از اسپانیا و ایتالیا در آن به وضوح دیده میشود.
آرژانتین منابع معدنی و محصولات کشاورزی فراوانی دارد و با تولید ناخالص داخلی ۴۵۰ میلیارد دلاری، یکی از بزرگترین اقتصادهای آمریکای لاتین به شمار میرود. آرژانتین با شیلی، بولیوی، پاراگوئه، اروگوئه و برزیل هممرز است و از اقیانوس اطلس در شرق تا کوههای آند در غرب کشیده شده است.
تاریخچهای از آرژانتین
سیاح اسپانیایی خوان دیاز دسولیس در سال ۱۵۱۶ میلادی خود را به سرزمین امروزی آرژانتین رساند و این سرزمین به تدریج تحت حاکمیت استعماری اسپانیا قرار گرفت. شهر بوئنوس آیرس در سال ۱۵۸۰ بنیانگذاری شد و دامپروری نیز از مدتی بعد در سرزمین آرژانتین رونق گرفت و در قرون بعد نیز اقتصاد این کشور را شکل داد. سرزمین آرژانتین در قرون بعد با هجوم نیروهای انگلیسی نیز مواجه شد و همزمان ناپلئون نیز در اروپا بر اسپانیا تفوق پیدا کرد که در نتیجه این تحولات، نیروهای خارجی از آرژانتین بیرون رانده شدند و در سال ۱۸۱۰ حکومت مستقل آرژانتین تاسیس شد.
در زمان جنگ جهانی دوم، آرژانتین در ابتدا به مانند جنگ جهانی اول اعلام بیطرفی کرد. اما بعد از آنکه ژاپنیها به پرل هاربر حمله کردند، آمریکا دیگر موضع بیطرفی آرژانتین را قبول نداشت و در نتیجه، آرژانتین سرانجام در مراحل پایانی جنگ علیه متفقین اعلام موضع کرد. خوان پرون که در آن زمان وزیر رفاه و سپس جنگ بود بود بعدها در انتخابات سال ۱۹۴۶ توانست قدرت را به دست بگیرد.
اقتصادِ پرون
خوان پرون آرژانتین را وارد مسیر صنعتیسازی و مداخله دولت در اقتصاد کرد و با در پیشگرفتن رویکردی بین کمونیسم و سرمایهداری (یک راه سوم)، وعده خود مبنی بر بهتر شدن اوضاع اقتصادی و اجتماعی برای طبقات پایین جامعه و به خصوص کارگران حوزههای صنعتی را تا حد زیادی محقق کرد. او مواضع ضد آمریکایی و ضد انگلیسی داشت. شاید بتوان گفت که خوان پرون در شکلدادن به اقتصاد آرژانتین نقش زیادی داشت و با ملیکردن راهآهن و تامین مالی پروژههای عمومی، راه نوینی به وجود آورد. هزینههای سنگین لازم برای این پروژهها از محل ذخیره ارزی عظیمی که در دوران جنگ جهانی دوم و بر اثر صادرات آرژانتین جمع شده بود تامین میشد. پرون در سال ۱۹۵۱ دوباره در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد اما مدتی بعد طی کودتای ارتش از قدرت کنار زده شد و به پاراگوئه و سپس اسپانیا پناه برد. او از خارج هم نفوذ خود را ادامه داد تا اینکه در انتخابات سال ۱۹۷۳ دوباره به قدرت در آرژانتین برگشت.
سایه سنگین سیاست
در طی زمانی که پرون در تبعید بود و همچنین بعد از او، دورههایی از دیکتاتوری نظامی در آرژانتین رقم خورد و درگیریهای سیاسی در این کشور به تدریج بالا گرفت. در این دوران، اقتصاد آرژانتین هم رو به افول گذاشت و مثلا در جریان انتخابات سال ۱۹۸۳ میلادی، تورم به ۹۰۰ درصد رسیده بود و بدهیهای خارجی و نیز بیکاری به شدت بالا رفته بود. نتیجه این شد که اقبال عمومی به پرونیستها دوباره بالا رفت و کارلوس مِنِم در سال ۱۹۹۱ به قدرت رسید. او برنامه ریاضت اقتصادی را آغآز کرد و خصوصیسازیهای زیادی نیز در زمان او صورت گرفت. اما هشت سال بعد از به قدرت رسیدن او، آرژانتین وارد رکود شدیدی شد که بیثباتی اقتصادی و اجتماعی را نیز به دنبال داشت. در سال ۲۰۰۱ میلادی آرژانتین وام ۱۳.۷ میلیارد دلاری از صندوق بینالمللی پول گرفت و کمکهای بینالمللی دیگری هم محقق شد اما وضع اقتصادی این کشور بهتر نشد. این وضع تا سال ۲۰۰۳ نیز ادامه داشت تا اینکه نستور کوچنر با وعده اصلاحات در قوه قضاییه، پلیس و نیروهای مسلح و مبارزه با فساد به قدرت رسید و در سالهای حکومتداری خود به بازپرداخت بدهیهای خارجی آرژانتین نیز پرداخت.
از جمله تحولات مهم اقتصادی آرژانتین در دهههای اخیر، اقدام کریستینا کوچنر (همسر نستور کوچنر که بعد از او به قدرت رسید) در ملیکردن بزرگترین شرکت نفت این کشور یعنی وایپیاف بود که سهام عمده آن در اختیار شرکت اسپانیایی رپسول وایپیاف قرار داشت. این اقدام در سال ۲۰۱۲ باعث رویارویی آرژانتین و اتحادیه اروپا شد و این در حالی بود که اقتصاد آرژانتین هنوز دردسرهایی را تجربه میکرد و دو سال بعد هم، مشکل بدهیهای آرژانتین دوباره خودش را نشان داد. این شرایط به سقوط پسو واحد پول این کشور انجامید و تورم را بالا برد که هنوز هم جزو مشکلات آرژانتین است.
نگاهی به اقتصاد آرژانتین
اقتصاد آرژانتین به بخش تولید و خدمات وابستگی زیادی دارد؛ هرچند که بخش کشاورزی و دامداری آن نیز از اهمیت زیادی برخوردارند. آرژانتین در میان کشورهای آمریکای لاتین بیشترین غلات را تولید میکند و از لحاظ دامپروری نیز تنها برزیل را در مقام بالاتر از خود میبیند. آرژانتین در عرصه گردشگری نیز موفق عمل کرده و پس از مکزیک در مقام دوم جذب گردشگر در منطقه قرار دارد.
تولید ناخالص ملی آرژانتین نیز جزو بالاترینها در منطقه است و با این وجود، اقتصاد این کشور فراز و نشیبهای زیادی را از سر گذرانده که از جمله آنها میتوان به دورههای طولانی از تورم و بیکاری شدید در اواخر قرن بیستم و همین طور بحران مالی در اوایل قرن حاضر اشاره کرد.
دامداری، کشاورزی، جنگلداری و شیلات
گوشت گاو یکی از عوامل اصلی تحقق صنعتیسازی در آرژانتین بود. موفقیت در این عرصه به خاطر پیشرفت در تکنیکهای یخچالی بود که باعث شد بعد از سال ۱۸۷۶ میلادی، راه نگهداری و فرستادن گوشت به خارج هموار شود. وقتی دهه ۱۹۲۰ میلادی فرا رسید، کارخانههای بستهبندی گوشت در آرژانتین به صورت گسترده مشغول کار بودند و در نقاط مختلفی از کشور از جمله در بوئنوس آیرس قرار داشتند. رشد تولید گوشت باعث شد صنایع مرتبط هم در آرژانتین رونق بگیرند که از جمله آنها میتوان به کنسرو گوشت، چرم و عصاره گوشت اشاره کرد.
در بخش کشاورزی، آرژانتین یکی از بزرگترین صادرکنندگان سویا و گندم و گوشت در جهان است. صنایع غذایی مبتنی بر آرد گندم و پاستا در آرژانتین به شدت توسعه پیدا کردهاند. آرژانتین همچنین جزو بزرگترین تولیدکنندگان پشم و پنبه دنیا به شمار میرود و در زمینه تولید ذرت نیز پیشرو است. با وجود آنکه کشاورزی منبع مهمی در درآمدهای صادراتی آرژانتین است، اما درصد آن در تولید ناخالص داخلی بالا نیست و تعداد افراد شاغل در این حوزه نیز زیاد نیست. صنعت جنگلداری آرژانتین در زمینه تولید الوار، زغال سنگ و چوب درختان مختلف قوی عمل کرده اما بخش شیلات این کشور به رغم وجود سواحل طولانی، چندان بزرگ و توسعهیافته نیست.
ذخایر، نیرو و صنایع
صنعت در آرژانتین از ذخایر انرژی عظیم این کشور بهره میبرد. در اواخر قرن بیستم میلادی آرژانتین در زمینه سوختهای فسیلی و نیروگاههای برقآبی به خودکفایی رسید و این کشور جزو صادرکنندگان نفت نیز به شمار میرود. ذخایر نفت آرژانتین بیشتر در منطقه شمال غرب و پاتاگونیا واقع شدهاند. میدانهای گازی اصلی نیز در شمال غرب کشور و همچنین در منطقه پاتاگونیا واقع شدهاند. پیش از توسعه این میدانها در دهه ۱۹۸۰ میلادی، آرژانتین از بولیوی گاز وارد میکرد. ذخایر زغال سنگ هم در آرژانتین یافت شده اما حالا بیشتر نیاز این کشور از طریق واردات تامین میشود.
صنعت پالایشگاه نیز در آرژانتین رشد زیادی داشته و در مناطق ساحلی در بوئنوس آیرس و شهرهای نزدیک رونق یافته است. همچنین صنعت فولاد در دهه ۱۹۴۰ در آرژانتین پا گرفت و در دهههای بعدی گسترش بیشتری یافت اما هنوز قادر نیست تمام نیازهای داخلی را تامین کند. گسترش صنعت خودروسازی هم بازار بهتری برای فولاد این کشور فراهم کرده است؛ به خصوص با توجه به اینکه سرمایههای خارجی در عرصه خودروسازی در دهههای اخیر جذب شده و این بخش را بیشتر به جلو رانده است.
خدمات
بیش از سه پنجم تولید ناخالص داخلی آرژانتین و بخش قابل توجهی از نیروی کار در این کشور مربوط به بخش خدمات از جمله خردهفروشی، هتلها، رستورانها، رانندگی کامیون و امور دیگر است. به خصوص بخش خردهفروشی و عمدهفروشی در این کشور بسیار پراهمیت است و یکهفتم از تولید ناخالص داخلی آرژانتین را تامین میکند.
تجارت و دادوستد مالی
بخشهای مالیه، بیمه، املاک و خدمات کسب و کار در مجموع یکپنجم از تولید ناخالص داخلی آرژانتین را تشکیل میدهند. تا پیش از ایجاد بازار مشترک جنوبی (مرکوسر) در دهه ۱۹۹۰ میلادی در کنار برزیل، اروگوئه و پاراگوئه، بیشترین تجارت آرژانتین با اروپا و آمریکا بود. اما حالا مهمترین شریک تجاری آرژانتین را باید برزیل دانست که یک پنجم کل تجارت خارجی آرژانتین را به خود اختصاص داده و پس از آن هم کشورهای چین، آمریکا، آلمان و شیلی قرار دارند.
۲.آیا تجارت با آرژانتین دشوار است؟
بانک جهانی در رتبهبندی سال ۲۰۲۰ خود آرژانتین را به لحاظ آسانی بازرگانی و راهاندازی کسب و کار در رده ۱۲۶ قرار داده است.
۲.آیا تجارت با آرژانتین دشوار است؟
بانک جهانی در رتبهبندی سال ۲۰۲۰ خود آرژانتین را به لحاظ آسانی بازرگانی و راهاندازی کسب و کار در رده ۱۲۶ قرار داده است.
۳.فرصتهای سرمایهگذاری در آرژانتین
وزارت بازرگانی آمریکا سرمایهگذاری در این حوزهها را به تجار علاقهمند به آرژانتین توصیه کرده است:
۱- سوختهای فسیلی/انرژیهای تجدیدپذیر: آرژانتین حضور شرکتها در این بخشها به مزایده میگذارد و در این حوزهها فرصتهای میانمدت و بلندمدت خوبی برای شرکتهای خارجی دیده میشود.
۲- ماشینآلات و تکنولوژی کشاورزی: فراموش نکنید که دو سوم صادرات آرژانتین مرتبط با صنعت کشاورزی است.
۳- فناوری اطلاعات و ارتباطات، امنیت سایبر.
۴- ساخت و ساز.
۵- تکنولوژیهای خدمات درمانی (چه در بخش مدرنیزاسیون بیمارستانها و چه در حوزه خدمات آنلاین درمانی).
۴.چالشهای سرمایهگذاری در آرژانتین
وزارت بازرگانی آمریکا در گزارشی در مورد چالشهای شرکتهای خارجی در آرژانتین نوشته: سالها مدیریت ضعیف اقتصادی به بیثباتی در حوزه اقتصاد کلان، تورم بالا و بحران پولی منجر شده است. حالا دولت، کسب و کارها و مصرفکنندگان مجبورند پول کمتری خرج کنند و رکود در اقتصاد همچنان ادامه خواهد یافت. گرفتن مجوز صادرات به آرژانتین خیلی آسان نیست. نظارتهای دولتی بر بخشهای مختلف اقتصاد انسجام ندارد، قوانین دفاع از مالکیت معنوی ضعیف است، زیرساختها مدتهاست تقویت نشدهاند، نیروی کار گران است و به سختی میتوان از بانکها وام گرفت.
۵.استراتژی ورود به بازار آرژانتین
تمامی کانالهای وارداتی در آرژانتین فعالاند: از کارگزاران و پخشکنندهها گرفته تا شرکتهای بازرگانی و شعب شرکتهای خارجی. به همین خاطر شرکتهایی که قصد صادرات ورود به آرژانتین را دارند اصولا از طریق کارگزار، نماینده و توزیعکننده محلی کالا یا خدمات خود را بازاریابی میکنند. اصولا ایجاد رابطه نزدیک و قوی با طرف آرژانتینی تاکتیک خوبی برای شروع کار در این کشور است. حضور در نمایشگاههای بینالمللی و محلی هم اهمیت فراوانی در کسب و کار شما خواهد داشت.
۶.آداب مذاکره با تجار آرژانتین
این توصیهها بدون تردید کلیاند و حتی به کلیشهسازی از یک ملت کمک میکنند. اما میتوانند کمی در شناخت طرف مقابل به شما کمک کنند.
آرژانتینیها مذاکرهکنندگان سرسختیاند: به آسانی یا به سرعت نمیتوانید از آنها امتیازی بگیرید. البته رابطه خوب با طرف مقابل میتواند زمان مذاکرات را کوتاهتر کند. به هر حال برای انجام معامله به چندین دیدار و مباحثات طولانی نیاز دارید.
قرار ساعت ۸ شب: مدیران آرژانتینی گاهی اوقات تا دیروقت - ۱۰ شب - کار میکنند. قرار کاری ساعت ۸ شب در آرژانتین اصلا عجیب نیست.
راحت باشید: قبل از شروع مذاکره درباره موضوعات ساده و کماهمیت حرف بزنید. در طول مذاکرات ریلکس باشید، به چشمهای طرف مقابل نگاه کنید و زیاد دست و سر خود را تکان ندهید. اصرار کردن و چانه زدن زیاد در آرژانتین جواب نمیدهد.
قراردادها طولانیاند: قراردادهای تجاری در آرژانتین پرجزئیات هستند و تا زمانی که همه بخشهای آن امضا نشوند نهایی به حساب نمیآیند. هر بخشی از قرارداد میتواند از نو مورد مذاکره قرار گیرد. حتما هر تصمیم و قراری را روی کاغذ بیاورید.
کاغذبازی: برای آنکه بتوانید در بروکراسی سنگین دولتی کار خود را پیش ببرید حتما به آشنا نیاز خواهید داشت.
وقتشناس باشید: سر هر ساعتی که قرار گذاشتهاید در محل دیدار حاضر شوید اما برای حدود نیم ساعت تاخیر طرف آرژانتینی آماده باشید بهخصوص اگر فرد مهمی باشد.
شیک بپوشید: نوع لباس شما روی نگاه طرف آرژانتینی به شما موثر است. لباس تجار اصولا محافظهکارانه است: کت و شلوار و کراوات تیره.
صمیمیت: اگر طرف آرژانتینی روی شانهتان زد نشانه دوستی است.
شام کاری: در آرژانتین شرکای تجاری گاهی برای انجام مذاکرات در رستورانها قرار میگذارند و شام میخورند. ناهار کار فقط در بوئنوس آیرس مرسوم است چون مردم دیگر مناطق برای ناهار به خانه برمیگردند.
غذای خیابانی نخورید: غذا خوردن در خیابان یا وسایل حمل و نقل عمومی در آرژانتین نشانه بیادبی است.
۷.اکسپوهای آرژانتین
حضور در نمایشگاهها و اجلاسهای تجاری فرصتی مناسب است تا اطلاعات خود را بهروز و یا مشتریها و شرکای آیندهتان را پیدا کنید.
۸.تراز تجاری آرژانتین
همانطور که در نمودار میبینید آرژانتین طی دو دهه اخیر بیشتر دچار مازاد تراز تجاری بوده است اما از سال ۲۰۱۱ صادراتش افت کرده و دچار کسری تراز تجاری شده است. در سال ۲۰۱۷ آرژانتین ۷.۲۵ میلیارد دلار کسری تزار تجاری داشته و این رقم در سال ۱۹۹۵ فقط ۲۲۸ میلیون دلار بوده است.
۹.به آرژانتین چه صادر کنیم؟ چه از آن وارد کنیم؟
آرژانتین در سال ۲۰۱۹ حدود ۶۵.۱ میلیارد دلار کالا به جهان صادر کرد. این رقم به نسبت سال ۲۰۱۵ افزایشی ۱۴.۷ درصدی و در مقایسه با سال ۲۰۱۸ هم ۵.۴ درصد افزایش نشان میدهد. علت عمده افزایش صادرات آرژانتین البته سقوط ارزش واحد پولیاش و ارزانشدن نسبی کالاهایش برای خریداران بوده است.
مهمترین صادرات آرژانتین در سال ۲۰۱۹
(به ترتیب ارزش به دلار)
۱- خوراک دام، ضایعات صنایع غذایی: ۹.۵ میلیارد دلار (۱۴.۶ درصد کل صادرات)
۲- غلات: ۹.۴ میلیارد دلار (۱۴.۴ درصد)
۳- وسایل نقلیه: ۵.۸ میلیارد دلار (۸.۹ درصد)
۴- چربی و روغن حیوانی/گیاهی: ۴.۷ میلیارد دلار (۷.۲ درصد)
۵- دانههای روغنی: ۴.۱ میلیارد دلار (۶.۳ درصد)
۶- گوشت: ۳.۸ میلیارد دلار (۵.۹ درصد)
۷- سوختهای معدنی: ۳ میلیارد دلار (۴.۵ درصد)
۸- سنگها و فلزات قیمتی: ۲.۶ میلیارد دلار (۳.۹ درصد)
۹- ماهی: ۱.۸ میلیارد دلار (۲.۸ درصد)
۱۰- محصولات شیمیایی: ۱.۳ میلیارد دلار (۲ درصد)
مهمترین واردات آرژانتین در سال ۲۰۱۸
در سال ۲۰۱۹ واردات آرژانتین ۴۹.۱ میلیارد دلار بود که نسبت به سال ۲۰۱۵ حدود ۱۷.۸ درصد کاهش و نسبت به سال ۲۰۱۸ حدود ۲۵ درصد کاهش نشان میدهد.
۱- ماشینآلات از جمله کامپیوتر: ۷.۶ میلیارد دلار (۱۵.۴ درصد کل واردات)
۲- تجهیزات الکترونیک: ۶.۴ میلیارد دلار (۱۳.۱ درصد)
۳- خودرو: ۵.۶ میلیارد دلار (۱۱.۵ درصد)
۴- سوختهای معدنی از جمله نفت: ۴.۲ میلیارد دلار (۸.۵ درصد)
۵- مواد شیمیایی آلی: ۲.۴ میلیارد دلار (۴.۸ درصد)
۶- پلاستیک و محصولات پلاستیکی: ۲.۱۲ میلیارد دلار (۴.۳ درصد)
۷- دارو: ۲.۰۷ میلیارد دلار (۴.۳ درصد)
۸- دانههای روغنی: ۱.۷ میلیارد دلار (۳.۴ درصد)
۹- تجهیزات پزشکی: ۱.۴ میلیارد دلار (۲.۸ درصد)
۱۰- مواد شیمیایی: ۱.۳ میلیارد دلار (۲.۷ درصد)
۱۰.شرکای تجاری
(به ترتیب ارزش صادرات/واردات به دلار)
واردکنندهها
در سال ۲۰۱۹ کشورهای برزیل
۱- برزیل: ۲۰.۴ درصد کل صادرات آرژانتین (۱۳.۳ میلیارد دلار)
۲- استرالیا: ۱۲.۲ درصد (۸ میلیارد دلار)
۳- چین: ۹.۷ درصد (۶.۳ میلیارد دلار)
۴- آمریکا: ۴.۴ درصد (۲.۹ میلیارد دلار)
۵- ویتنام: ۴.۲ درصد (۲.۷۵ میلیارد دلار)
۶- شیلی: ۴.۱ درصد (۲.۶۷ میلیارد دلار)
۷- هند: ۲.۸ درصد (۱.۸ میلیارد دلار)
۸- هلند: ۲.۵ درصد (۱.۶۱ میلیارد دلار)
۹- اندونزی: ۲.۴ درصد (۱.۵۸ میلیارد دلار)
۱۰- سوئیس: ۲.۴ درصد (۱.۵۸ میلیارد دلار)
صادرکنندهها
سال ۲۰۱۹ کشورهای آمریکا، چین، استرالیا و آلمان بیشترین کسری تراز تجاری را به آرژانتین وارد کردند یعنی صادراتشان به آرژانتین بیشتر از وارداتشان بود:
۱- آمریکا: ۳.۴ میلیارد دلار کسری تراز تجاری برای آرژانتین
۲- چین: ۲.۹ میلیارد دلار
۳- استرالیا: ۲.۴ میلیارد دلار
۴- آلمان: ۲.۱ میلیارد دلار
۵- پاراگوئه: ۹۱۸.۶ میلیون دلار
۶- بولیوی: ۹۱۴ میلیون دلار
۷- مکزیک: ۸۳۱.۳ میلیون دلار
۸- فرانسه: ۷۱۲.۴ میلیون دلار
۹- ژاپن: ۶۶۹.۹ میلیون دلار
۱۰- تایلند: ۶۴۲.۳ میلیون دلار