ایستانیوز:دکتر کمیجانی، اقتصاددان بود که به بانک مرکزی راه یافت. شادروان نوربخش، رییس کل بانک مرکزی به امید اینکه دانش اقتصاد آقای کمیجانی و نگاه کارشناسانه و علمی وی به بانک مرکزی تزریق شود او را به همکاری دعوت کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی (ایستانیوز)، آقای کمیجانی اکنون قائم‌مقام بانک مرکزی شده است و منصب و مقام او نسبت به دوره معاونت افزایش یافته است. اما سخنان دیروز او در یک همایش پولی درباره شرایط پول و بانک نشان داد که او بیشتر از اینکه دانش اقتصاد به بانک تزریق کند، خصلت یک بروکرات را گفته است که نگاهی طلبکارانه دارد.
به این سخن وی توجه کنید: «متاسفانه برخی سپرده‌گذاران، به ویژه سپرده‌گذاران بزرگ ناسپاسی می‌کنند. » آیا این حرف یک اقتصاددان است؟ سپرده‌گذاران باید سپاسگزار چه کسی باشند؟ سپرده‌گذاران که به نظر می‌آید نباید آنها را به «کوچک» و «بزرگ» تقسیم کرد می‌خواهند از پس‌انداز خود بیشترین نرخ سود را به دست آورند و در حال حاضر – با توجه به ریسک‌های موجود – بانک‌ها مطلوب‌ترین سود را می‌دهند و پول‌شان را به بانک‌ها می‌سپارند. آنها باید از مدیران شعب بانک‌ها سپاسگزاری کنند یا از مدیران بانک مرکزی که با پول آنها کار می‌کنند و حقوق و مزد می‌گیرند یا برعکس. اگر نرخ بهره بانکی بالا باقی مانده است و با وجود دستور و خواهش مدیران ارشد بانک مرکزی پایین نمی‌آید.
آقای کمیجانی به عنوان یک اقتصاددان بهتر از همه خوانده است که بازار همین را می‌خواهد. وی شاید هزاران بار در کلاس درس به دانشجویان گفته است نرخ بهره از تعادل عرضه و تقاضای سپرده و تقاضای پول به دست می‌آید و حالا این اتفاق افتاده است. آقای کمیجانی حرف‌های جالب دیگری نیز زده است و به طور ریز و جزیی از پرداخت هزاران میلیارد تومان از منابع بانک‌ها به خریداران خودرو، خریداران کالاهای بادوام، تولیدکنندگانی که به مشکل برخورده‌اند و برای خارج کردن خودروهای فرسوده اختصاص یافته، صحبت کرده است. لحن کلام ایشان به گونه‌ای است که گویا این پول‌ها از گاوصندوق بانک مرکزی برداشته شده و این بانک به متقاضیان لطف کرده است. او نیک می‌داند که این پول‌ها از منابع همان سپرده‌گذاران برداشته شده است و اگر نبود سپرده‌گذاری ایشان نمی‌توانست اینگونه لطف بانک مرکزی را به رخ بکشد. وی نیز همانند رییس بانک مرکزی و سایر دولتمردان از اینکه ١٤ هزار میلیارد تومان همان سپرده‌گذاران را با قیمت‌های نامشخص به گروهی از بنگاه‌هایی که مشکل فروش داشته‌اند، دادند دفاع کرده است. اگر این ادعا صحت دارد که این بنگاه‌ها «ظرفیت خالی» داشته‌اند می‌توان با عدد و رقم نشان داد که چه میزان کالای صنعتی از طرف آنها تولید و به بازار عرضه شده است. کاش دکتر کمیجانی همان اقتصاددان باقی می‌ماند./ اعتماد
