شاخص فلاکت به بالاترین رکورد در طول ۱۱ سال گذشته رسیده است و این در حالی است که وضعیت در برخی استان‌ها حتی بدتر است. شاخص فلاکت مجموعه ای از شاخص های تورم و بیکاری است که متاسفانه در جامعه ما هم وضع بیکاری خوب نیست و هم تورم خیلی بالا و نامناسب است. تا الان نرخ تورم بالای 40 درصد و حدود 42 درصد و نرخ بیکاری هم حدود 10 درصد است اگرچه کاهش پیدا کرده اما آنقدری نیست که کارساز باشد. جمع این دو رقمی بیش از 50 درصد می شود.

 

در طول 43 سال بعد از انقلاب به غیر از یک سال در دوره ریاست جمهوری آقای هاشمی رفسنجانی که بحث آزادسازی قیمت ها صورت گرفت و تورم بالا رفت تا به امروز هیچ وقت شاهد این میزان از شاخص فلاکت نبوده ایم.

 

به این ترتیب، همانطور که می بینیم، وضع شاخص فلاکت در جامعه نامناسب است که نشان از فلاکت مردم و اوضاع بسیار بد اقتصادی کشور دارد. دولت جدید از زمانی که روی کار آمده مدام ادعای کاهش تورم داشته، اما نتوانسته در کنترل تورم اقدام موثری انجام دهد و هرروز شاهد افزایش قیمت ها هستیم.

 

در مورد وضعیت نرخ بیکاری هم باید گفت که برای حل آن نیاز به سرمایه در بخش های مختلف اقتصاد و جذب سرمایه گذاری خارجی است که متاسفانه دولت سیزدهم در این زمینه هم ناموفق بوده است. به این ترتیب وضع بد بیکاری و افزایش نرخ تورم همین طور ادامه پیدا کرده و وضع نامطلوبی را رقم زده است.

 

برخی در این میان صحبت از کاهش نرخ تورم و بیکاری می کنند. اما باید دقت کرد به طور کلی آمار و ارقام درست و دقیقی از همین نرخ بیکاری و تورم در کشور وجود ندارد و یا تعریف دقیقی برای آن مطرح نشده است. به طور مثلا برای نرخ بیکاری این طور تعریف شده است که اگر فردی در طول هفته دو ساعت کار مفید کند، دیگر بیکار نیست. اما در واقع بیکار به فردی گفته می شود که نتوانسته شغل مناسب و مطلوبی داشته باشد. همین ماجرا درباره تورم هم صدق می کند. تورم به شکل سرسام آوری رو به بالاست و چشم اندازی هم برای کاهش آن دیده نمی شود. از طرفی هم دولت سیزدهم باید بپذیرد که اقتصاد، علم است و اصول خودش را دارد و دستوری نمی تواند آن را هدایت کرد. اصلاح اقتصادی نیاز به قوانین علمی دارد و با دستور دادن جلو نمی رود./ اتاق تهران