ایستانیوز:چند تن از افغانها، میلیونرهایی شدند که بهعنوان پیمانکار امریکایی و مترجم سربازان امریکایی کار میکردند و به همراه نیروهای خدماتی در مأموریت خطرناک در برخی از مرگبارترین سالهای جنگ تبدیل شدند. وفاداری آنها بهعنوان مترجم بعداً در مشاغل سخت و دشوار قراردادهای دفاعی به آنها کمک کرد.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،290 میلیون دلار، هر روز به مدت 7300 روز. طبق پروژه هزینههای جنگ دانشگاه براون، این مبلغی است که امریکا برای 20 سال جنگ و ایجاد توسعه یک ملت در افغانستان هزینه کرده است. بااینوجود طالبان تنها 9 روز طول کشید تا همه مراکز استانها را تصرف، ارتش را منحل و دولت مورد حمایت ایالات متحده را در ماه اوت سرنگون کند. هنگامی که طالبان، کابل را بدون شلیک یک گلوله تصرف کردند، جو بایدن، رئیسجمهوری ایالات متحده افغانها را متهم کرد که در دفاع از کشور خود کوتاهی کردهاند. سیانبیسی در گزارشی به فساد گسترده در افغانستان و 20 سال حضور امریکا در این کشور پرداخته است.
بایدن 16 اوت گفت: رهبران سیاسی افغانستان تسلیم شدند و از این کشور فرار کردند. ارتش افغانستان گاهی حتی بدون ذرهای تلاش برای جنگیدن تسلیم شد. فارق از هرگونه لفاظی بایدن، او هیچ اشارهای به مقصر بودن امریکا در جنگی که آغاز شده بود، نکرد. زمانی که سربازان امریکایی به افغانستان حمله کردند تا از القاعده بهخاطر حملات تروریستی که منجر به کشتهشدن 2977 نفر در 11 سپتامبر سال 2011 شد، انتقام بگیرند. امروز سفارت امریکا در کابل بسته شده و سربازان امریکایی هم رفتهاند.
اما صدها میلیارد دلاری که ایالات متحده صرف جنگ خود در خاک افغانستان کرد هنوز در سرتاسر افغانستان قابلمشاهده است. پایگاههای هوایی متروکه، پروژههای عمرانی نیمهتمام و دههها هزار اسلحه غیرقابلردیابی در حومههای شهر همه با پول امریکا خریداری شده است.
دلارهای امریکا همچنین طبقه «میلیونرهای 11 سپتامبر» را ایجاد کرد، طبقهای کوچک از جوانان، افغانهای فوق ثروتمند که ثروت خود را بهعنوان پیمانکار برای ارتشهای خارجی به دست آوردند. تعداد کمی از این میلیونرها الگویی برای نسل جدید کارآفرینان و نیکوکاران افغان شدند. اما بسیاری دیگر از روابط خانوادگی خود با مقامات دولتی یا فرماندهان ارتش ایالتی بهمنظور تضمین قراردادهای پرسود سوءاستفاده کردند.
از نظر کروکر، ایالات متحده، مسئول بسیاری از فسادها در افغانستان است، چرا که میلیاردها دلار بیشتر از آنچه این اقتصاد میتوانست جذب کند، در این کشور سرازیر کرد. کروکر میگوید: شما نمیتوانید این میزان پول را در یک وضعیت و جامعه بسیار شکننده وارد کنند و باعث فساد در آن نشوید. کروکر یکی از 500 مقام رسمی بود که توسط بازرس ویژه بازسازی افغانستان در پروژهای تحت عنوان «درسهای آموخته شده» مورد مصاحبه قرار گرفت.
*میلیونرهای 11 سپتامبری
در سالهای اولیه جنگ در افغانستان، زمانی که سربازان امریکایی هنوز در حال شکار تروریستهای القاعده و طالبان بودند، ایده استفاده از پیمانکاران محلی افغان برای تأمین پایگاههای نظامی ایالات متحده ایده خوبی به نظر میرسید.
در مقابل، در عراق، بیشتر کارهای تأمین و تدارکات نیروهای امریکایی توسط غیرعراقی ها انجام میشد، معمولاً هم از طریق قرارداد با شرکتهای بزرگ چندملیتی. اما در افغانستان، اعطای قراردادهای دولتی به اتباع افغان بهعنوان بخش کلیدی استراتژی ضدشورش ایالات متحده در نظر گرفته شد. این قانون حتی در سیاست رسمی پنتاگون بهعنوان «اول افغانستان» شناخته شد و در سال 2008 به تصویب کنگره رسید.
نویسندگان گزارش 2011 کنگره در مورد قرارداد نظامی نوشتند: بهکارگیری اتباع محلی، پول را به اقتصاد محلی تزریق میکند و ارائه آموزشهای شغلی و ایجاد حمایت بین شهروندان محلی میتواند به ایالات متحده درک پیچیدهتری از چشمانداز محلی ارائه دهد.
چند تن از افغانها، میلیونرهایی شدند که بهعنوان پیمانکار امریکایی و مترجم سربازان امریکایی کار میکردند و به همراه نیروهای خدماتی در مأموریت خطرناک در برخی از مرگبارترین سالهای جنگ تبدیل شدند. وفاداری آنها بهعنوان مترجم بعداً در مشاغل سخت و دشوار قراردادهای دفاعی به آنها کمک کرد.
یکی از آنها فهیم هاشمی بود که 11 سپتامبر 2001 بهعنوان معلم زبان انگلیسی در کابل کار میکرد و وقتی نیروهای امریکایی وارد این کشور شدند، هاشمی بهعنوان مترجم استخدام شد. او بعداً شرکت کوچک تأمینکننده کالاها و سوخت پایگاههای نظامی را تأسیس کرد. امروز شرکت او، شرکتی بزرگ با یک ایستگاه تلویزیونی، امکانات تولید، سرمایهگذاری در املاک، حملونقل و یک شرکت هواپیمایی نوپا است که همه آنها هم در افغانستان مستقر هستند.