توسعه تجارت ایران در فضای بین المللی بدون تعاملات بانکی ممکن نیست. متاسفانه، در سال های اخیر به دلیل به حداکثر رسیدن فشار تحریم ها و مسئله اف ای تی اف، دسترسی فعالان اقتصادی ایران به خدمات بانک ها در دیگر کشورها به کمترین سطح  رسیده و قطع شده است. بنابراین اگر به دنبال توسعه فرصت های تجاری هستیم، باید زمینه دسترسی به شبکه بانکی جهانی را فراهم کنیم. اگر مشکلات در مسیر تعاملات بانکی را رفع نکنیم، حتی بانک های چینی و روسی هم با ما کار نمی کنند. بنابراین صرفا تحریم ها و مسئله اف ای تی اف، روابط ما  با بانک های غربی را با محدود نمی کند بلکه در آینده نزدیک، امکان تبادلات تجاری با چین و روسیه را هم از دست می دهیم.

 

مشکلاتی که امروز در مسیر فعال اقتصادی ایرانی در بازارهای صادراتی وجود دارد باید به طور کلان حل شود. راه حل های مقطعی دیگر جواب نمی دهد. به ویژه که ممکن است سه سال دیگر، با تحریم های دیگری به اقتصاد ایران تحمیل شود.

 

وقتی از تعاملات بانکی می گوییم، یعنی  ارتباط بانک با بانک، پرداخت های ال سی، یوزانس، انتقال پول و وام های صنعتی. همه این خدمات برای توسعه تجارت ایران، افزایش سهم ما در بازارهای صادراتی و انجام کارهای بزرگ در اقتصاد کشور لازم است. هرچند در جریان تحریم، با اتکا به شبکه صرافی ها، فعالان اقتصادی ایران کار خود را پیش برده اند اما، این امکان صرفا برای کسب وکارهای خرد و کوچک مناسب است نه کارخانه های بزرگ و شرکت های چندملیتی. اگر قصد داریم با شرکت های بزرگ در بازارهای جهانی رقابت کنیم، باید با دسترسی به همه امکانات لازم را برای رسیدن به قیمت تمام شده صادراتی تسهیل کنیم. با ادامه روند گذشته در روابط بانکی، یعنی دسترسی محدود، قطع دسترسی و اتکا به شبکه صرافی ها، نه تنها امکان حضور جهانی، بلکه امکان رقابت منطقه ای را هم نداریم.