"بوف کور "دست مایه غنی آثار هنری ;شاهکار ادبی از زندگی مردم عامی ایران است
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)به نقل از توفیق اقتصادی آنلاین،  نقاش با دست مایه قرار دادن شاهکار ادبی "بوف کور" به خلق آثارتلفیقی با استفاده از تکنیک های سیاه قلم ،رنگ روغن و میکس مدیا از کودکی تا مرگ صادق هدایت را با تاثیر از شوخ طبعی این نویسنده بزرگ  به تصویر کشیده است .
 
حورا خاکدامن  درباره دلیل علاقمندی اش به برگزاری نمایشگاه اختصاصی درباره صادق هدایت و شاهکار بزرگ ادبی "بوف کور گفت: هدایت هنرور همه کاره ای است  که در زمان خود فلکلوریست ،تبارشناس ،درام نویس ،نقاش و زبانشناس برجسته ای بود که بدلیل گستردگی دید ،استعداد ،قریحه درخشان،صداقت ،راستگویی و راستجویی  در نگرش رئالیستیکش  بر واقعیت های ایران آثارش را برازنده کرده است. هدایت نه تنها ستایشگران زیادی داشت بلکه بدخواهان و نکوهشگران او نیز کم نبودند. پس از مرگش در صفحات روزنامه های ایرانی نقدهایی آمیخته با بهتان و تهمت ،دروغ و ناروا و سرزنش منشر می شد. شخصیت خاص و دلچسبش در سالیان پس از مرگش در آثار به جا مانده از او بیشتر نمایان و محبوبتر شد. به باور دیگران صادق هدایت سوشیانتی که پس از مرگ به گیتی آمد. برگزاری همایش ها و نشست های علمی و سمپوزیوم های مختلف ادبی در خارج از مرزهای ایران در کنار ترجمه آثارش به زبانهای مختلف دنیا شخصیت او را بیش از پیش در  جامعه ادبی ایران و  جهان مورد توجه قرارداد.
 
او  در ادامه خاطرنشان کرد :  بطور کلی هدایت شناسی در ادبیات معاصر ایران به رشته ای مبدل شده که "بوف کور" در آن جایگاه ویژه ای دارد. بسیاری از ادیبات شناسان غربی "بوف کور"را نوعی نول غربی بورژوایی می دانند که تحت تاثیر اندیشه های خیام و زیگموند فروید و هوفمان نوشته شده است.  بزرگ علوی که با آثار هدایت به خوبی آشناست "بوف کور" را اثر وزینی درباره زندگی مردم ایران  می داند که هدایت در آن تمام بینوایی ها و نیکبختی های جامعه را بازتاب داده  به شهرت جهانی در بین آثار متعدد ادبی او دست یافته است.
 
این هنرمند  درباره تابلوی  زن اثیری "بوف کور"  که با نماد  سمبلیک گوزن تنها و جغد صادق هدایت  تلفیق شده  گفت:"بوف کور" اثر بی بدیلی است که با سبک ویژه خود  در کنکاش اندیشه های ناب و دریافت های نا متعارف و غیر عادی است. در سراسر داستان بصورت مستقیم و گاه غیر مستقیم با کنایه بر دوگانگی جامعه تاکید دارد. در یک سو بر وجدان ،شرف و پاکیزگی و در سوی دیگر بر ابتذال ،آلودگی ،بیزاری، دلزدگی ،دورویی ،خشونت و پوچی که در این تضاد نگرش مفهوم عمیق نهفته است که سرشار از نماد پردازی ،الگو سازی ،کنایه گویی و سنت های ادبی فارسی است.
 
وی  در پایان درباره انتخاب  سوژه و سبک آثارش گفت: هیچگاه به عنوان یک نقاش سعی نکرده محدود به سبک و ساختار خاصی باشد چون محدودیت مانع خلاقیت است. شاید در مورد "بوف کور " همین اتفاق افتاد ، کار از  یک شوخی ساده با  خواندن کتاب م . ف . فرزانه با عنوان "آشنایی با صادق هدایت " و خواندن  شوخ طبعی ها و ویژگیهای خلقی و شخصیتی  او در کتاب شروع شد . از آنجا که  تمام عکس های هدایت  قدیمی و سیاه و سفید هستند برای انتخاب رنگ لباس و کلاه و چیدمان فضای اطراف همیشه  در تصورات ذهنی ام  از خودش سوال می کردم و اتفاقن همه چیز انطور که باید می شد .شاید درک این موضوع عجیب باشد ،برای به تصویر کشیدن کودکی تا جوانی صادق هدایت در خانه پدری و تجسد سمبلیک المانها  بارها به عمارت متروکه هدایت در خیابان سعدی خ تقوی رفتم و از پشت دیوار و در بسته خانه فضای داخلی  حیاط را تجسم کردم . همیشه سوژه هایم را بر اساس شناخت و درک عمیق شخصیتی آنها  انتخاب می کنم و تا پایان کار نوعی ارتباط روحی با آنها برقرار می کنم.