به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،علیرضا توکلی کاشی، معاون توسعه کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران بر این باور است که به دلیل چشم انداز کاهشی نرخ ارز، روند شاخص بازار سرمایه نیز نزولی خواهد بود.

 

 رنگ غالب نقشه بازار سرمایه در نخستین روزهای کاری سال1400 قرمز بوده و ریزش‌های سال 1399 حالا به سال 1400 نیز سرایت کرده‌است. شاخص در این روزها، پله به پله عقب نشینی می‌کند و در حال نزدیک شدن به مرز یک میلیون و 200 هزار واحد است. این روند تا کجا ادامه خواهد یافت و چه عواملی به ریزش‌های پیاپی بازار دامن زده‌است؟

 

علیرضا توکلی کاشی، معاون توسعه کانون نهادهای سرمایه‌گذاری ایران، تنزل شاخص بازار سرمایه را به چشم‌انداز نزولی نرخ ارز گره می‌زند و می‌گوید: شاخص بورس در سال‌های 1397، 1398 و 1399 در هر سال بیش از 100 درصد رشد داشته و به طور طبیعی این روند نمی‌تواند ادامه داشته باشد؛ ضمن آنکه، تداوم این رشد نیز با فاندامنتال‌ها و پارامترهای بنیادی اقتصاد ایران تطابق نداشته است. اما به طور مشخص آنچه در یک ماه اخیر، روند شاخص بورس را تحت تاثیر قرارداد، چشم انداز کاهشی نرخ دلار بود.

 

او افزود: یکی از دلایل صعود لجام گسیخته شاخص بورس در سال 99 افزایش نرخ دلار بود. نرخ صعودی ارز علاوه بر افزایش سودآوری شرکت‌های صادراتی، ارزش جایگزینی شرکت ها را نیز افزایش داد. اکنون اما چشم‌انداز نرخ دلار نسبت به سال گذشته که حول رقم 30 هزار تومان می‌چرخید، کاهشی است. بنابراین، شاخص بورس هم همان چشم‌انداز را دنبال می‌کند و بنابراین تا رسیدن به نقطه تعادل تنزل خواهد کرد.

 

توکلی کاشی با تاکید بر اینکه «باید به بازار فرصت داد تا نقطه تعادلی خود را بیابد» ادامه داد: کارکرد این بازار کشف قیمت است و اگر قیمتی بیش از اندازه پایین یا بیش از اندازه بالاست، باید در نقطه تعادلی خود قرار گیرد. در این شرایط شاید ناظر بتواند اصلاحاتی را به سمت بالا یا به سمت پایین انجام دهد. اما با توجه به اینکه نرخ دلار بر بازار سرمایه بسیار تاثیرگذار است و چشم انداز آن کاهشی است، چشم انداز بورس هم کاهشی خواهد بود.

 

 او افزود: در ماه‌های گذشته نیز سازمان بورس و نهادهای مالی بازار سرمایه تلاش کردند که از ریزش‌های بازار جلوگیری کنند اما با وجود آنکه، هزینه‌های بسیاری را متحمل شدند، چندان موفق نبودند و شاخص از دو میلیون واحد اکنون به حدود یک میلیون و 300 هزار واحد رسیده است. در واقع، حتی اگر نقطه تعادل شاخص یک میلیون و 100 هزار باشد، هرگونه تزریق منابع برای جلوگیری از اصلاحات بعدی، به منزله اتلاف منابع خواهد بود. البته تنها فایده این سیاست آن است که زمان به تعادل رسیدن بازار را به تعویق خواهد انداخت؛ اما در نهایت به همان نقطه تعادلی که باید، می‌رسد. بنابراین، هرگونه دستکاری و مداخله برای جلوگیری از افت شاخص، نادرست خواهد بود.

 

 او در ادامه با اشاره به برخی گمانه زنی‌ها در مورد تغییر دامنه نوسان گفت: دامنه نوسان به زخمی کهنه در بازار سرمایه ایران می‌ماند که قدمت آن بیش از 20 سال است. بنابراین، نمی‌توان انتظار داشت که این زخم کهنه،یک شبه بهبود پیدا کند. البته نهاد ناظر نیز اعتقاد دارد که در بلندمدت، دامنه نوسان باید باز شود و به سمتی حرکت کند که قیمت‌ سهام آزادانه کشف شود. اما اینکه در کوتاه مدت و یک یا دو ماه آینده این اتفاق رخ دهد به تصمیم نهاد ناظر وابسته است. ما به عنوان کانون نهادهای سرمایه گذاری، پیشنهادات کارشناسی خود را به سازمان بورس منعکس کرده ایم که آزادسازی دامنه نوسان به چه ترتیبی و طی چه زمان بندی اتفاق بیفتد اما نهایتا نهاد ناظر باید تصمیم بگیرد.