مسئولان درحالی از احیای واحدهای تولیدی در شهرک های صنعتی می گویند که مشکلات زیرساختی این شهرک ها هم چنان پابرجاست و هیچ حمایتی از واحدهای آسیب دیده از همه گیری کرونا انجام نشده است. در شهرک های صنعتی، آن دسته از واحدهای تولیدی که در زمینه تولید مواد شوینده، ضد عفونی کننده و ماسک فعالیت می کنند، با توجه به افزایش قابل توجه تقاضا برای این محصولات رشد کردند اما بخش عمده واحدهای تولیدی در شهرک های صنعتی علاوه بر مشکلات زیرساختی همیشگی با چالش های کرونا هم دست و پنجه نرم می کنند.

 

بارها در گفت وگوها از کمبودها و عدم وجود امکانات در بخش آب، برق، راه، تلفن و فاضلاب در شهرک های صنعتی گفته ایم. اکنون این واحدها بیش از هر زمان دیگری در تامین مواد اولیه مشکل دارند. واحدهای تولیدی صادرات محور می توانند  با ارز صادراتی خود بخشی از نیاز به مواد اولیه را تامین کنند که این هم باتوجه به تغییر مداوم مقررات ارزی کشور به سختی انجام می شود. بخشی دیگر از مواد اولیه از بازار داخلی تهیه می شود اما در این بازار عرضه کننده مواد اولیه حاضر به ارائه فاکتور رسمی نیست و این یعنی چالش های مالیاتی و بیمه ای بیشتر برای تولیدکنندگان. هرچند بخشی از مواد اولیه مورد نیاز،داخلی است اما قیمت آن تابع نرخ ارز است که لحظه به لحظه بالا رفته و هیچگاه کاهش نداشته است.

 

متاسفانه مسئولان هیچ نظارتی بر بازار مواد اولیه ندارند و هزینه نابه سامانی در این بازار بر دوش تولیدکننده است. در کنار این چالش نباید از محدودیت بازارهای صادراتی هم گذشت که علاوه بر همه گیری کرونا، اسیر تصمیم های ناگهانی و تغییر مقررات و آیین نامه ها در کوتاه مدت است. صادرات یک محصول امروز آزاد است و فردا نه. همین محدودیت ها و ممنوعیت های ناگهانی باعث شده سطح امکان برنامه ریزی در واحدهای تولیدی به کمترین میزان برسد. در این بین فرصت های بسیاری برای توسعه از بین می رود. برای مثال به دلیل رکود اقتصادی در سراسر دنیا، بازار تجهیزات معدنی دست دوم رونق گرفته درحالیکه واردات این تجهیزات به کشور ما ممنوع است. بنابراین هر نوع امکانی برای توسعه بخش تولید از ما سلب شده است و بازارهای صادراتی به آسانی به دیگر رقبا واگذار می شود.

 

مشکلات زیرساختی شهرک های صنعتی هم چنان باقی است اما بعضی مسئولان از ایجاد شهرک های جدید می گویند. شش ماه پیش ریاست سازمان شهرک های صنعتی این مسئله را در کمیسیون صنعت و معدن اتاق تهران مطرح کرد و گفت این سازمان برای ایجاد شهرک های صنعتی جدید برنامه دارد درحالیکه شهرک های صنعتی ای که پیشتر احداث شده، هنوز تکمیل نشده است. مسئولان مشکل اصلی  در عدم تکمیل و تامین زیرساخت های این شهرک ها را، نبود بودجه کافی می دانند و شاید در این بین رنج سازمان های مربوط به ساخت و توسعه شهرک های صنعتی از هزینه های گزاف معمول در سازمان های دولتی هم بی تاثیر نیست.

 

متاسفانه علاوه بر اینکه مشکلات زیرساختی گذشته در شهرک های صنعتی هم چنان پابرجاست، هیچ یک از وعده های دولت در حمایت از تولیدِ آسیب دیده از کرونا عملی نشده است. همه گیری کرونا در مهم ترین زمان بهره برداری از فعالیت های اقتصادی در ایران علنی شد. در دوماه از مهم ترین ماه های سال، واحدهای تولیدی تعطیل شد درحالیکه در سال های گذشته تامین تجهیزات، افزایش فروش، بستن قرارداد با نیروهای کار و ... در همین زمان انجام می شد. قرار بر این بود که دولت با در نظر گرفتن تنفس مالیاتی و بیمه ای به داد واحدها برسد اما این حمایت ها انجام نشده است. دولت از پرداخت تسهیلات به واحدهای تولیدی آسیب دیده می گوید اما مشخص نیست این منابعی که تزریق شده به کدام تولیدکننده رسیده است.بیشتر واحدهای تولیدی نتوانستند از تسهیلات استفاده کنند. متاسفانه باید بگویم تولید در بحران کرونا حمایت نشده است.