شرکت های فنی و مهندسی از ذخایر و ظرفیت های مثبت اقتصاد ایران به شمار می رود. با در نظر گرفتن همه محدودیت هایی که اکنون برای فعالیت شرکت های ایرانی در این زمینه در دنیا وجود دارد، می توان گفت که حتی در این دوره سخت پنج تا شش میلیارد دلار از محل فعالیت این شرکت ها می توان درآمد کسب کرد.

 

طبیعی است که در شرایط تحریم امکان فعالیت شرکت های ایرانی فعال در حوزه خدمات فنی و مهندسی در همه کشورهای دنیا وجود ندارد. مشکل عدم صدور ضمانت نامه که از چند سال گذشته گریبان شرکت های ایرانی را گرفته هم چنان پابرجاست با این حال در همه کشورهای همسایه غیر از بحرین و امارات می توان کار کرد.  استفاده از این فرصت  اما به درک مسائل این بخش، حمایت و پشتیبانی نیاز دارد که در نظام دولتی کشور ما غایب است. متاسفانه مشوق های صادراتی که مجلس شورای اسلامی تصویب می کند به دلیل تنگنای مالی دولت حذف می شود و این در حالی است که مشوق های صادراتی، اگر تخصیص یابد، تا 20 برابر میزان خود ارز آوری به همراه خواهد داشت.

 

به دلیل عدم اعمال حمایت های لازم از صادرات خدمات فنی ومهندسی سیر ورشکستگی کشورها آغاز شده است. ایجاد تقاضا در کشورهای مختلف و داخل کشور هزینه دارد. صادرات خدمات فنی و مهندسی اما به معنای استفاده از تقاضای رایگان برای شرکت های ایرانی است با این حال از این فرصت استفاده نمی شود.

 

صادرکنندگان خدمات فنی و مهندسی ایران طی سال های گذشته در اقتصاد کشورهای مختلف حضور یافته و با ارسال کالا و خدمات ایرانی نام ایرانی را سربلند کرده اند. شرکت های ایرانی در همه 55 کشوری که در سراسر جهان به آن خدمات صادر کرده اند، با روحیه خدمت و کار با کیفیت حضور پیدا کرده اند و نگاه دیگر کشورها به شرکت های ایرانی مثبت است و اکنون برای خشک نشدن ریشه این خوشنامی در کشورهای همکار به حمایت بیشتر دولت نیاز داریم.