پولشویی و راهکارهای مبارزه با آن، درصنعت بیمه
در دهه 1930میلادی سران مافیای آمریکا که به فعالیت‌های غیرقانونی مانند قمار و قاچاق می‌پرداختند دغدغه آن ‌را داشتند تا درآمدهای کثیف خود را  با درآمدهای خرد و البته قانونی ادغام کنند و وجهه قانونی به آن ببخشند، آن‌ها برای حل این موضوع، زنجیره‌ای از مغازه‌های خشکشویی(laundering)  را درسطح شهر دایر کردند و پول‌های کثیف (نامشروع) خود را ازطریق این مغازه‌ها وارد چرخه اقتصادی جامعه کردند. از اینجا بود که واژه پولشویی (Money laundering)  رایج شد.
 
همانطور که اشاره شد گروه‌های خلافکار پس از کسب پول‌های هنگفت به‌دنبال راهی هستند که نشان دهند این پول از فعالیت‌های قانونی به‌دست آمده است تا از گزند قانون در امان بمانند. به همین منظور آن‌ها سعی می‌کنند این پول‌ها را وارد چرخه اقتصادی کنند. به این مرحله از فرآیند پولشویی مکان‌یابی یا استقرار (placement) می‌گویند.
 
تبهکاران پس از آنکه پول کثیف خود را به‌عنوان مثال وارد یک حساب بانکی کردند، شروع به جابه‌جا کردن این پول می‌کنند. مثلا بعد از مدتی با این پول ملک می‌خرند. سپس ملک را می‌فروشند و وارد بازار بورس و سهام می‌شوند. مجددا آن سهام را می‌فروشند و به جای آن خودرو می‌خرند و .... این نقل و انتقالات و هدف از انجام آن، صرفا برای گم کردن منشاء پول به وسیله ایجاد شبکه‌ای از مبادلات مالی پیاپی است. به این مرحله استتار یا لایه لایه کردن (layering) می‌گویند.
 
در مرحله آخر پول‌هایی که در نظام‌های مختلف مالی که حتی ممکن است در سراسر دنیا گردش پیدا کرده باشد و منشاء غیرقانونی آن به واسطه مجموعه مبادلات پیچیده مخفی و قانونی جلوه داده شده‌اند، بدون هیچ نگرانی توسط پولشویان در هر کار و فعالیتی که بخواهند، استفاده می‌شود. این مرحله را یکپارچه‌سازی (integration) گویند. در این مرحله تشخیص پول‌های کثیف از اموال مشروع بسیار مشکل است.