در این بین به نظر کارشناسان ضرورت ایجاد اتحاد استراتژیک در حوزه های تامین نهاده، گسترش بازارهای داخلی و خارجی، ارتقا قابلیت های فناورانه و نیز تکمیل و توسعه زنجیره ارزش میان شرکت های فولاد خوزستان و فولاد مبارکه ( با دارا بودن بالغ بر 46 درصد تولید فولاد خام) از طریق تاسیس شرکت سرمایه گذاری مشترک که ضمن هم افزایی آنان سبب افزایش توان رقابت پذیری این تولیدکنندگان خواهد شد.

 علاوه براین در راستای افزایش راندمان و تولید با صرفه اقتصادی معادن سنگ آهن ایران باید نسبت به ادغام یا واگذاری یکپارچه مجتمع های سنگ آهن مرکزی چغارت، چادرملو، چاه گز، می شدوران و فالت مرکزی ایران (مستقر در استان یزد که عمدتا در تملک سازمان گسترش و نوسازی معادن و صنایع معدنی ایران ) ایمیدرو هستند، برنامه ریزی شود.

همچنین کارشناسان معتقدند به منظور رفع مشکالت خصوصی سازی ناشی از واگذاری سهام کارخانه های فولادی به شرکت های غیرتخصصی، باید از این پس واگذاری ها با اعمال محدودیت هایی از قبیل داشتن حداقل توانمندی های مدیریتی و فنی در صنعت فولاد صورت گیرد. ضمن آنکه باید دارندگان غیرتخصصی سهام کارخانه های فولادی (نظیر سازمان تامین اجتماعی که سهامدار 64 درصد سهام ذوب آهن و 6/11 درصد سهام فولاد مبارکه است) ملزم به تاسیس شرکت تخصصی در حوزه فولاد شوند تا مدیریت سهم و اعمال سیاست های خود را از طریق این شرکت ها پیگیری کنند.