ناقلان  اخبار و راویان تاریخ شکن پارسی گوی چنین حکایت می کنند که در روزگاران قدیم که یکی بود و یکی نبود و ما هم نبودیم ، تاریخ ایران شیرزنهای بسیاری به خود دیده و واژه فارسی " شاه زن" نخستین بار در فرهنگستان زبان فولکلور بختیاری به معنی" شیرزن" مرسوم گردید.از آنجایی که حافظه تاریخی ما ایرانی ها بسیار بسیار زیاد  ضعیف است و کلا از سندروم  آلزایمر تاریخی رنج می بریم  ،در جاهایی هنوز هم  گزارش می شود که  زنها را بخاطر قد و قواره ظریف شان  ضعیفه خطاب می کنند  وبه حسابشان نمی آورند. یا اینکه  با وعده وعید های انتخاباتی آنها را   ته صف چندتایی  عقب نگه  می دارند و وقتی هم  نوبتشان می شود و طبق معمول  چیزی نصیبشان نمی شود کلاهی گشاد  پس معرکه  سرشان می گذارند و می گویند بروید با برف انتخاباتی دوره بعد پایین بیایید شاید نوبتتان شود اگر بندگان خدا بخواهند!  خلاصه اینکه باز هم  کار از کار می گذرد ودیگر  از دست شهین دخت خانم  و مهین دخت خانم هم کاری ساخته نیست. گفتیم بد نیست تاریخ را پیش چشمانشان بیاوریم شاید در دور های  بعدی فرجی شود  انشالله!:  

"زربانو" : شیر زن و سردار جنگجوی ایرانی , دختر رستم که در سوار کاری زبده بود و در نبردها دلاوری ها ی بسیاری از خود نشان داد.

" گشنسب ": شیرزنی جنگجوکه دختر رستم خواهر زربانوی دلیر بود که  یکی از مشهورترین حکایت های او نبرد سه گانه فرامرز – رستم و بانوگشسب است.

"یوتاب" :شیر زنی که خواهر آریوبرزن بود و  در کوهساران بختیاری راه را بر اسکندر گجستک بست و مقاومت جانانه در راه وطن کرد.

"آرتمیس ": شیر زن و نخسیتن دریاسالار جهان تا به امروز که  در نبرد ایران و یونان ارتش ایران را از مرزهای دریایی هدایت می کرد. تاریخ نویسان یونان او را در زیبایی  ، برجستگی و متانت سرآمد همه زنان آن روزگار نامیده اند. 

"آتوسا ": شیرزنی که حاکم  بیش از 28 کشور آسیایی بود  و در لشگرکشی ها ی تاریخی داریوش مشاور استراتژیک بود. 

"آرتادخت" : شیرزنی که وزیر خزانه داری و امور مالی دولت اشکانی بود ،مالیات ها را سامان بخشید و در اداره امور مالی خطایی مرتکب نشد و اقتصاد امپراتوری پارتیان را رونق بخشید.

"آزرمی دخت" : شیرزنی که دختر خسرو پرویز بود  و بر چندین کشور آسیایی  حکومت می کرد . 

"آذرآناهید" : شیرزنی که در سلسله ساسانی  حکومت می کرد و بخاطر  اقدامات دولتی در کتیبه های استان فارس بارها او را ستایش کرده اند. 

"فرخ رو" : شیرزنی که نخستین بانوی وزیر در تاریخ ایران بود که  از طبقه عام کشوری به مقام وزارت رسید.

"کاساندان" : شیرزنی که  حاکم  28 کشور آسیایی در کنار همسرش کورش حکمرانی می کرد. 

"گردآفرید" : شیرزنی پهلوان که با لباسی مردانه با سهراب زور آزمایی کرد . فردوسی بزرگ از او به نام زنی جنگجو و دلیر از سرزمین پاکان یاد می کند.

"گردیه" : شیرزن جنگجوی ایرانی که  خواهر بهرام چوبینه بود . او به عنوان همسر خسرو پرویز در چند نبردها دلاوری های  بسیاری از خود نشان داد. 

"هلاله" :  شیرزنی که هفتمین  حاکم زن ایرانی بود .با وجود زیبایی بی حدش سی سال حکومت کرد و هیچ گزارشی مبنی بر بدکردار بودن وی و  اجرای قوانین اشتباه و ظالمانه از وی به ثبت نرسیده است.

"پوران دخت" : شیرزنی که در زمان ساسانی  بر بیش از 10 کشور آسیایی حکومت  می کرد.

"شیرین" : شیرزنی که شاهزاده ارمنستان یکی از شهرهای کوچک ایران  بود.او با همسرش خسرو پرویز حماسه هایی از خود ساختند که همیشه در تاریخ ماندگار ماند. 

" ماندانا": شیرزنی که مادر کوروش و بنیان گذار  اولین مدرسه حقوق وقانون  برای پسران برگزیده بود  که  فنون سوارکاری و تیراندازی و نبرد آموزش داده می شد. او  به کوروش آموخت که چگونه  پایه و اساس ظلم و بیداد را ویران نماید و یار و همیار زیردستان باشد. 

"بی بی مریم بختیاری":شیرزنی که خواهر سردار اسعد بختیاری، مادر علیمردان خان بختیاری و همسر علیقلی خان چهارلنگ از زنان مبارز عصر مشروطیت بود ." سردار مریم " در فنون تیراندازی و سوارکاری ماهر بود و از زنان تحصیلکرده و روشنفکر عصر خود به عنوان یکی از شخصیت‌های ضداستعماری و استبدادی عصر قاجار مطرح بود.او تفنگ به دست با قزاقان در فتح تهران  جنگید. برخی رجال سیاسی و آزادی خواهان همچون علامه دهخدا، ملک الشعرا بهار، وحید دستگردی و دکتر محمد مصدق  را که در خلال جنگ جهانی اول مورد تعقیب نیروهای متفقین بویژه انگلیسی ها بودند در خانه اش  پناه داد.    

"زینب پاشا": شیرزنی تنومند و قوی هیکل که دو گوشه چادر خود را به کمر می‌بست و با صورت باز و بدون روبند؛ رفت‌وآمد می‌کرد.زینب پاشا چماق خود را که پوشیده از میخ و فلز بود، به دست گرفته و عده‌ای از زنان را به دور خود جمع کرده و علیه محتکران با سلاح سرد قیام نمود . عده‌ای از بقال‌های محتکر و نانوایان گران‌فروش دوره قحطی در جنبش تنباکو را  زیر چماق خود انداخت.  شعار معروفش این بود:«اگر شما مردان جرات ندارید جزای ستم پیشگان را کف دستشان بگذارید، اگر می‌ترسید که دست دزدان و غارتگران را از مال و ناموس و وطن خود کوتاه کنید، چادر ما زنان را سرتان کنید و در کنج خانه بنشینید و دم از مردی و مردانگی نزنید، ما جای شما با ستمکاران می‌جنگیم.»