به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)، به موازاتی که حوزه فناوری اطلاعات ابعاد زندگی فردی و اجتماعی و حتی مشاغل سنتی و خُرد را در اقصی نقاط جهان تحت تاثیر قرار داده و سهم خود را از کیک اقتصاد جهانی بیشتر کرده، حملات سایبری نیز اوج گرفته است؛ از این رو در دهه اخیر، صنعت بیمه، پوشش های بیمه سایبری را در سبد محصولات خود به مشتریان عرضه می کند.

بیمه سایبری یکی از زیرشاخه های بیمه مسئولیت شناخته می شود که در آن بیمه گذاران ریسک های ناشی از تبادل اطلاعات را پوشش می دهند؛ مخاطرات این بخش بسته به اینکه تا چه میزان بر عملکرد شرکت ها اثر می گذارد، درجه بندی و استانداردسازی شده است و بیمه ها به نسبت آن با اخذ حق بیمه از مشتریان، پوشش بیمه ای ارائه می کنند.

عمده پوشش های بیمه ای در فضای سایبری را می توان در بخش خسارات مالی، سرقت اطلاعات صنعتی و فردی، وقفه در تجارت و نیز ارتباطات دانست؛ در مقابل پوشش های ارائه شده در این بخش به طور عمده به پوشش بیمه شخص ثالث به معنی کلاهبرداری در زمان انتقال پول الکترونیکی و بیمه مسئولیت شخص ثالث شامل پوشش آلوده شدن سیستم ها به ویروس و بدافزار و نیز دزدیده شدن کارت های تجاری و اعتباری باز می گردد.

 

به گزارش ایرنا، همچنین شرکت ها بیمه مواردی چون محرومیت از سیستم های ارتباطی راه دور همانند خوب کار نکردن ماهواره یا پست های ارتباطی شرکت و نیز عملیات غیرمنصفانه و کلاهبرداری از سوی شرکت ارائه دهنده خدمات الکترونیک را تحت پوشش قرار می دهند.