به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)، وقتی بحث انرژی به میان می‌آید کمتر کشوری به اندازه چین در کانون توجه قرار می‌گیرد. چین بزرگ‌ترین مصرف‌کننده زغال‌سنگ در جهان به شمار می‌آید. به‌علاوه دومین مصرف‌کننده بزرگ نفت در جهان بعد از امریکا نیز هست. این کشور بزرگ‌ترین ظرفیت تولید برق را در جهان دارد. در نهایت این کشور بیشترین میزان دی‌اکسید کربن را وارد جو زمین می‌کند و در این زمینه بزرگ‌ترین تولیدکننده در جهان به شمار می‌آید.

 

اکنون چین امید دارد بخشی از صنعت را به سمت انرژی‌های پاک بکشاند و خودش را از شر سوخت‌های فسیلی خلاص کند؛ البته تلاش اصلی‌اش این است که به نوعی تعادل در این زمینه دست پیدا کند. به هر حال این کشور در زمینه انرژی‌های پاک رهبری دنیا را به عهده دارد. این کشور در سال‌های گذشته به کمک یارانه‌ها، اهداف سیاست‌گذاری‌شده و انگیزه‌ها و مشوق‌های تولیدی موفق شده انرژی پاک بیشتری نسبت به امریکا و اتحادیه اروپا روی‌هم‌رفته، تولید کند. طبق آمارهای به‌دست‌آمده از بلومبرگ این کشور تنها در سال گذشته موفق شده 132میلیارد دلار در این زمینه خرج کند. 

 

آژانس بین‌المللی انرژی گزارش داده‌است که چین یک‌سوم برقِ حاصل از باد را در جهان تولید می‌کند. یک‌چهارم ظرفیت انرژی خورشیدی جهان در اختیار این کشور است؛ چینی‌ها در میان 10 تولیدکننده برتر پنل‌های خورشیدی رتبه ششم را دارند و در بازار توربین‌های بادی نیز چهارم هستند. این کشور بیش از همه کشورهای جهان (روی‌هم‌رفته) وسایل نقلیه برقی می‌فروشد. چینی‌ها رهبری تولید تأسیسات هسته‌ای در جهان را نیز دارا هستند. و به این ترتیب آنها نقشی نو درانداخته‌اند.

 

*عطش سیری‌ناپذیر چشم‌بادامی‌ها

 

هرچند این پیشرفت‌ها در زمینه انرژی تجدیدپذیر بسیار خیره‌کننده است اما باز هم پاسخ‌گوی عطش سیری‌ناپذیر چین برای انرژی نیست. سوخت‌های غیرفسیلی و همچنین هسته‌ای تنها 12درصد از انرژی مورد نیاز این کشور را تأمین می‌کنند. به این ترتیب چین راه درازی تا خودکفایی در این زمینه دارد. به همین خاطر است که حداقل تا یک دهه آینده چین بزرگ‌ترین نگرانی جهان در زمینه مصرفِ ایمن سوخت‌های فسیلی است و می‌تواند خطری بزرگ محسوب شود.

 

قراردادهایی که چشم‌بادامی‌ها با شرکت‌های بزرگ تولیدکننده نفت و گاز می‌بندند به وضوح نشان می‌دهد که باید در زمینه مصرف سوخت فسیلی از سوی این کشور نگران بود. این کشور هم در خاورمیانه و هم روسیه قراردادهایی بسته و پروژه‌هایی را توسعه می‌دهد که قدری نگران‌کننده است. چین حتی به امریکا هم روی آورده‌است.

 

بنیاد انرژی در چین ادعا می‌کند که این کشور با سیاست‌های خود سعی دارد ابتدا کثیف‌ترین منابع انرژی را از میان بردارد و در این بین از همه فاجعه‌بارتر، زغال‌سنگ است. به این ترتیب قدم اول این کشور از میان برداشتن زغال‌سنگ است. بسیاری از خانه‌های شهری حتی هنوز از این سوخت استفاده می‌کنند و این رویه باید متوقف شود. به همین خاطر است که حتی انقلاب شیل برای چینی‌ها موهبتی الهی محسوب می‌‌شود. آنها سعی دارند از گاز طبیعی مایع (ال‌ان‌جی) بیشتر بهره بگیرند و در نتیجه از زغال‌سنگ به سمت گاز که سوخت پاک‌تری است حرکت می‌کنند. سال گذشته واردات ال‌ان‌جی در چین 50درصد افزایش پیدا کرد.

 

به گزارش آینده ،به نظر می‌رسد چین برای نجات از سوخت‌های فسیلی بیش از هرجایی چشم امید به امریکا دارد. آنها قراردادهای درازمدتی در زمینه ال‌ان‌جی با یکدیگر به امضا رسانده‌اند. امریکا قرار است بزرگ‌ترین عرضه‌کننده ال‌ان‌جی به این کشور باشد. جالب اینجاست که این قضیه انرژی می‌تواند وسیله‌ای خوب برای بهبود روابط سیاسی این دو کشور نیز باشد که در نهایت می‌تواند برای اقتصاد جهان نیز موثر باشد و آن را از خطرات احتمالی نجات بدهد. یعنی چین می‌تواند به صورت چندمنظوره از این بازی نفع ببرد، هم از انرژی‌های پاک استفاده کند، هم روابطش را با ابرقدرت‌ها بهبود ببخشد و هم چهره بهتری از خود در دنیا به نمایش بگذارد. به هر حال چین به سمت انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک قدم برمی‌دارد و این شرق است که سبز و سبزتر می‌شود.