به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،حتی نرخ متواضعانه و کمِ تورم در طول زمان شکلی پیچیده پیدا می‌کند. آن‌قدر تغییر می‌کند که حتی پدربزرگ‌های پیری که  حافظه‌شان را به کلی از دست داده‌اند نیز به خاطر می‌آورند در روزهای دور و در دوران جوانی خود کالاهای مختلف را به چه قیمتی می‌خریدند و حالا به چه قیمتی خریداری می‌کنند. آنها به راحتی قیمت‌های دیروز را با امروز مقایسه می‌کنند و از تغییر قیمت‌ها تعجب می‌کنند. در ونزوئلا قیمت‌ها با نرخ سالانه 4رقمی در حال افزایش است و به همین خاطر روزهای خوبِ قدیم، همین ماه پیش اتفاق می‌افتادند. در عرض یک ماه همه با ناباوری به قیمت‌های ماه پیش نگاه می‌کنند و درمی‌مانند که چطور تورم آنها را به این نقطه رسانده‌است. نوزدهم ژانویه سال 2018 بود که وزیر دفاع این کشور از صاحبان کسب‌وکارها درخواست کرد قیمت‌ها را متناسب با قیمت 15دسامبر تعیین کنند چرا که به نظر می‌رسید در آن ماه همه‌چیز خوب و رویایی بود.

 

*سقوط 99.9درصدی

 

قدرت خرجِ بولیوار به عنوان ارزِ رسمی ونزوئلا، قبلاً بسیار بیش از این نیز سقوط کرده‌است. شاخص بیگ‌مکِ اکونومیست به صورت واضح و شفاف نشان می‌دهد که چطور ارز این کشور دستخوش تغییر و کاهش ارزش شده‌است؛ این شاخص سقوط ناگهانی و با شیبِ تندِ بولیوار را نشان می‌دهد. از آنجا که شاخص اقتصادیِ بیگ‌مک بر پایه برابری قدرت خرید ایجاد شده، کاهش و افزایشِ ارزشِ ارزها را به خوبی نشان می‌دهد. در این شاخص قیمت بیگ‌مک به عنوان ابزاری برای سنجش ارزشِ ارز کشورها در نظر گرفته شده‌است. در کاراکاس قیمت یک ساندویچ بیگ‌مک 145هزار بولیوار است اما متوسط قیمت آن در امریکا 5.28دلار است. به این ترتیب برابری قدرت خرید، عدد 27هزار و 500بولیوار را نشان می‌دهد در حالی‌که دو سال پیش عدد 27بولیوار را نشان می‌داد. به این ترتیب ارز این کشور تقریباً در فاصله زمانی بسیار اندک 99.9درصد کاهش ارزش داشته‌است. 

 

به این ترتیب تنها با شاخص بیگ‌مک می‌توان دریافت که قیمت‌ها چطور تغییر کرده و ارزش بولیوار به عنوان ارز رسمی ونزوئلا چطور پایین آمده‌است. سایت دلارتودی به بررسی نرخ دلار در کشورهای مختلف می‌پردازد. این سایت در بررسی‌های خود بازار سیاه را نیز در کشور ونزوئلا مورد بررسی قرار داده‌است. بر اساس این تحلیل‌ها 260هزار بولیوار با یک دلار برابر است. این ارزش همچنان در حال تغییر است. ارزش ارز آنها در برابر دلار به قدری نوسان دارد که بسیاری از اقلام را که قیمت آنها به دلار است، در لحظه باید چک کرد. یعنی اگر کسی در کاراکاس لاستیک ماشینش ترکید، وقتی به تعمیرگاه می‌رود، فرد تعمیرکار ابتدا سایت دلارتودی را چک می‌کند و بر اساس آن نرخ را بیرون می‌آورد. سایت دلارتودی به مرجع رسمیِ آنها تبدیل شده‌است.

 

کالاهای وارداتی مانند لاستیک ماشین همه با دلار سنجیده می‌شوند. اما کالاهای محلی و داخلی که کم نیستند با کاهش ارزشِ پول بالا نمی‌آیند. تعرفه ماهانه تلفن همراه 38هزار بولیوار است که با 15سنت برابری می‌کند. هزینه آرایش مو نیز 25سنت است. دستمزدها نیز پشت سر قیمت‌ها در حرکت هستند اما نمی‌توانند حتی به گرد پای تغییرات برسند. به این ترتیب متوسط دستمزدها به صورت ماهانه تعیین می‌شود. وضعیت دستمزدها به گونه‌ای است که نمی‌تواند با سرعت افزایش نرخ تورم همراه بشود. به هرحال رنج افزایش نرخ تورم برای مردم ونزوئلا وجود دارد.

 

وضعیت در ونزوئلا به گونه‌ای پیش می‌رود که مردم را به فلاکت و بدبختی می‌رساند. کاهش ارزشِ ارز این کشور و افزایش نرخ تورم باعث شده مردم توانایی مدیریت وضعیت اقتصادی خود را از دست بدهند. دولت ماه‌هاست که وعده می‌دهد این مشکلات را حل کند اما در عالم واقعیت خبری از بهشت موعود نیست. ونزوئلا به جهنمی بزرگ برای مردم این کشور تبدیل شده‌است. هر روز تعداد بیشتری از مردم دچار فقر مفرط می‌شوند و اقتصاد با شیب تندی سقوط می‌کند. البته عده‌ای به آینده و رفتن نیکلاس مادورو امید داشتند اما آن‌طور که تحلیل‌ها نشان می‌دهد چراغ‌های دموکراسی در این کشور خاموش است و بعید به نظر می‌رسد تغییری در نظام سیاسی و در نتیجه نظام اقتصادی این کشور ایجاد شود. آینده نگر/ منبع اصلی:اکونومیست