تصمیم ترامپ برای افزایش تعرفه واردات آلومینیوم و فولاد به این کشور به منظور حمایت از تولیدکنندگان داخلی را باید اولین حرکت در شطرنج جنگ تجاری در نظر گرفت. در این جنگ که با تصمیم رییس جمهور آمریکا آغاز شده است، این حرکت را می توان به نوعی آزمودن دیگر رقبا و اقتصادهای بزرگ جهان دید و به طور حتم حرکت بعدی پس از رصد واکنش رقبای بزرگ تجاری و بازیگران قدرتمند اقتصاد جهان برداشته می شود بنابراین واکنش دیگر کشورها در چگونگی ادامه این جنگ تعیین کننده است. با توجه به این مسئله نمی توان زمان مشخصی را برای اعمال سیاست افزایش تعرفه واردات فولاد و آلومینیوم به آمریکا در نظر گرفت چراکه به نظر می رسد این یک بخش از پازل بزرگی است که در ادامه تکمیل می شود. فولاد و آلومینیوم به عنوان دو کالای سمبولیک  و جدای از بحث ارزش افزوده زودتر از دیگر کالاها وارد این بازی شدند و ممکن است در خاتمه این بازی هم از آن خارج شوند.

 

تصمیم ایالات متحده آمریکا در افزایش تعرفه واردات فولاد بیشتر متوجه ورق  و فولادهای آلیاژی است. اولین محصول فولادی وارداتی به آمریکا ورق گرم و پس از آن محصولاتی مثل لوله و .. است. آمریکا از واردکنندگان بزرگ این محصولات در سطح جهان است. به احتمال قوی پس از اجرا شدن تصمیم اخیر رییس جمهور آمریکا، تولید کنندگان و صنعت گران این کشور با سرعت و عکس العمل مناسبی که به طور کلی در اقتصاد آن نهادینه شده، به سرعت جای خالی خارجی ها را پر خواهند کرد و در قدم دوم، سرریز این تولید به بازارهای جهانی وارد می شود. البته پیش از آن سبد صادرات فولادی کشورهایی مثل چین، هند و روسیه به آمریکا هم کاهش می یابد و این سهم به بازارهای دنیا سراریز شده و رقابت را سخت تر و گرم تر می کند.