انتظار می‌رود تا دولت دوازدهم به سیاق پیشین، بازهم سلامت شهروندان را در کانون توجه خود قرار دهد، البته توصیه می‌شود این بار "پیشگیری مهمتر از درمان" به عنوان اولویت برتر اعلام شود. صنعت شوینده این سال‌ها توانسته است پا به پای دولت در خدمت سلامت شهروندان باشد، هزینه آن را هم نه از جیب دولت، که خود پرداخت کرده است. سازمان حمایت از حقوق مصرف کنندگان و تولیدکنندگان طی سال‌های اخیر اجازه افزایش قیمت جدی و متناسب با افزایش هزینه‌ها را به صنعت شوینده کشور نداده است. از طرفی گسترش روزافزون تولیدات بی‌کیفیت زیرپله‌ای که عموماً از برندهای معتبر داخلی کپی برداری ناشیانه می‌کنند و از سوی دیگر واردات بی‌رویه شوینده‌ها و مواد آرایشی و بهداشتی با جذابیت‌های آنچنانی به عنوان مکمل ذکر شده، فشار را بر روی این صنعت افزایش داده است. 

 

     خوانندگان این سطور نیک می‌دانند که واردات مبتنی بر دامپینگ که گاه به صورت قاچاق نیز وارد کشور شده و با عدم پرداخت حقوق و عوارض قانونی به زیان تولیدکنندگان داخلی دامن می‌زنند، چه بر سر برخی صنایع آورده و آنها را از چرخه تولید خارج کرده و در سالی که به فرموده مقام معظم رهبری سال "اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال" است، هم در روند ایجاد اشتغال خلل وارد نموده و هم تولید را زمین گیر کرده است. در این میان صنعت شوینده توانسته است با غلبه بر این محدودیت‌ها، نه تنها خود را سرپا نگه داشته ، بلکه بخش اعظمی از بازارهای منطقه را نیز تسخیر کند.

 

آنچه پشتوانه صنعت شوینده بوده و مانع از گرفتار شدنش در گرداب رقبای خارجی شده فقط و فقط حمایت مردم و وفاداری مثال زدنی آنان به استفاده از تولیدات با کیفیت و خوشنام داخلی است.

 

   مردم صد البته حق دارند که در برابر پول پرداختی، کالای با کیفیت مصرف نمایند و صِرف تعهد به تولید داخلی چاره ساز نیست. دو عامل کیفیت و قیمت عنصر تعیین کننده برای خریدار هستند و در هر دوی این موارد، تولیدکنندگان محصولات شوینده یک سر و گردن از حریفان خارجی و به عبارتی میهمانان ناخوانده بالاتر بوده اند.

 

مصرف کننده ایرانی، با دیدن برند‌های با کیفیتی مانند سپید، سیو، برف، گلی، رخشا و ... بی‌ملاحظه آنها را بر برند‌های خارجی ترجیح داده‌اند، چه آنکه در کنار قدمت این محصولات و نوستالژیک بودن آنها بارها کیفیت مطلوب آن را آزموده و می‌دانند که قفسه‌های تولید ایرانی در این بخش رقیب ندارند و با فاصله قیمتی قابل توجه با مشابه‌های خارجی تمام نیازهای یک مصرف‌کننده را به نحو احسن برآورده می‌کنند. 

 

این در حالیست که همان برندهای خارجی در سایه خروج از مبحث قیمت‌گذاری و آزادی عمل در این بخش، برخلاف شرکت‌های داخلی از حاشیه سود بسیار بالایی برخوردار بوده و در سایه همین سودآوری با اختصاص بودجه‌های سرسام آور در بخش تبلیغات ذهن مصرف کنندگان را به انحاء مختلف و در رسانه‌های متفاوت بمباران تبلیغاتی می‌نمایند.

 

به هر حال در صنعت شوینده که تولیدات آن از نوع محصولات FMCG یا تندمصرف به حساب می‌آید، تبلیغات مستمر یکی از مزیت‌های رقابتی بسیار مهم و حائز اهمیت به شمار می‌آید که مع الاسف کمپانی‌های داخلی به دلایلی که به اختصار در بالا ذکر شد، از این مزیت رقابتی تا حدودی کم بهره اند.

 

با همه این تفاصیل وفاداری هموطنان عزیز به خرید و مصرف تولیدات داخلی که ملازم با ویژگی مهم کیفیت هستند تا به امروز مهمترین عامل بقاء و پویایی بزرگ‌ترین شرکت‌های تولید محصولات شوینده بوده و این تولیدکنندگان امید دارند با حمایت جدی مسولان و تصمیم گیرندگان صنعت از کارخانجات تولید‌کننده شوینده و رفع موانع و مشکلات پیش روی آنها اقبال عمومی به خرید و مصرف برندهای خوشنام داخلی روز به روز افزایش یافته و هیچگاه شاهد مرگ یک برند معتبر داخلی نباشیم.