به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی (ایستانیوز)،علی عباسی کارشناس بازار سرمایه   ادامه داد: وزارت اقتصاد در تبیین فواید عضویت در آیسکو اینگونه بیان داشته:"مزیت اول، پس از عضویت در این سازمان بین المللی، سرمایه گذاران خارجی می‌توانند با اطمینان خاطر بیشتری وارد بورس‌های فعال ایران شوند، دوم، فراهم شدن امکان استفاده از دوره‌های آموزشی، سمینار‌ها و خدمات فنی آیسکو است، اما سومین و شاید مهم‌ترین مزیت، به وجودآمدن یک پرستیژ جهانی برای بازار سرمایه ایران است. چهارمین مزیت هم این است که همه کشورهای عضو تفاهم‌نامه ای را امضا می کنند که مزایای بسیاری دارد. "، اما در بیان این مزیت‌ها بسیار کلی گویی شده و تاثیر آن هنوز ملموس نیست چراکه عضویت در آیسکو در فروردین ماه امسال (۹۵) اعلام شد، اما از زمان عضویت ایران در این سازمان چیزی جز نزول بازار سرمایه عاید ما نشده است.

این کارشناس بازار سرمایه عنوان کرد: در مورد مزیت‌های اعلامی توسط دولت باید بیان کنم که سرمایه گذار خارجی نگاه سرمایه گذاری دارد و نه نوسان گیری از بازار سهام ایران به همین دلیل در صورت سرمایه گذاری بر روی سهام یک شرکت به یقین از نزدیک به سراغ آن واحد تولیدی می‌رود و با مدیران آن به شور و جلسه می‌نشیند تا بتواند با آگاهی تمام دست به خرید سهام آن شرکت خاص و یا واحد تولیدی بزند، پس اطمینان خاطر سرمایه گذار جهانی صرفا از طریق عضویت ایران در آیسکو حاصل نمی‌شود. اما در مورد مزیت دوم باید عنوان کنم به واقع استفاده از دوره‌های آموزشی و سمینار‌ها که خود مستلزم هزینه گزافی نیز است می‌تواند به سطح آگاهی مدیران سازمان بورس در به روز رسانی اطلاعات اقتصادی و بورسی آن‌ها اضافه کند، ولی به یقین نمی‌توان این اتفاق را صرفا یک مزیت نامید.

به نوشته باشگاه خبرنگاران  ،عباسی اظهار کرد: مزیت سومی که وزارت اقتصاد از آن نام برده به نظر جالب نمی‌آید. زیرا زمانی پرستیژ جهانی برای کشور ما در مسئله اقتصاد ایجاد می‌شود که بتوانیم واحد‌های تولیدی و صنعتی و شرکت‌های پویایی در بورس داشته باشیم نه آنکه بزرگترین بانک ایران که سهامش در بازار بورس موجود است تنها در گزارش ۹ ماه ۴۷ تومان به ازای سهم ۱۱۵ تومانی زیان سازی کند! زمانی پرستیژ ایجاد می‌شود که پس از گذشت ماه‌ها یک چهارم سهام‌های موجود در بازار سهام غیر قابل معامله نباشند! هیچ گاه سرمایه گذار خارجی تنها به دلیل عضویت در یک سازمان جهانی دست به سرمایه گذاری در یک بازار نوظهور نمی‌زند چراکه بازار‌های نوظهور همانطور که می‌توانند سود بسازند زیان سازان خوبی هم هستند، اما مزیت چهارم  را زمانی می‌توان به عنوان یک مزیت نام برد، که به صورت رسمی و فیلد به فیلد اعلام شود که قرارداد‌ها با بورس‌های عضو این سازمان در چه حوزه هایی و دارای چه مزیت هایی برای بورس ما هستند.