ایستانیوز:دولت اگر می خواهد سفره مردم کوچک نشود، می تواند به نوعی دیگر آن را اداره کند، نه با تخصیص دلار ۴۲۰۰ تومانی که بخش زیادی از آن به دست مصرف کننده نمی رسد. به عبارتی این طور نیست که ۱۰۰ درصد این ارز به نفع جامعه باشد و به دست مردم برسد، تنها گروهی کوچک در این میان از این رانت به وجود آمده، بهره مند می شوند و جیبشان را پر می کنند.
کالای اساسی وارد شده با ارز ترجیحی در نیمه ابتدایی سال جاری 86.7 درصد وزن و 78.4 درصد از ارزش کل کالای اساسی را به خود اختصاص داده است. به این ترتیب هنوز هم ارز 4200 تومانی با خودش اقتصاد را دچار مشکل می کند.
من شخصا نظرم درباره ارز چند نرخی منفی است. اگر یک نرخ ارز وجود داشته باشد، هم اقتصاد درست می شود و هم سلامت به اقتصاد آسیب دیده برمی گردد. همانطور که شاهد هستیم طی چند سال گذشته، گزارش های مفصل و مختلفی از رانت و فساد توزیع این ارز منتشر شده است.
در واقع هر کالایی که به چند نرخ عرضه شود، با خودش رانت و فساد می آورد و مناسب وضعیت اقتصادی کشور نیست.
از طرفی گروهی معتقدند واردات کالاهای اساسی به سفره و معیشت مردم مربوط است و نمی توان آن را با نرخ ارز آزاد وارد کرد. اما این نرخ ترجیحی هیچ وقت کارساز نبوده است. دولت اگر می خواهد سفره مردم کوچک نشود، می تواند به نوعی دیگر آن را اداره کند، نه با دلار 4200 تومانی که بخش زیادی از آن به دست مصرف کننده نمی رسد. به عبارتی این طور نیست که 100 درصد این ارز به نفع جامعه باشد و به دست مردم برسد، تنها گروهی کوچک در این میان از این رانت به وجود آمده، بهره مند می شوند و جیبشان را پر می کنند.
در ذهن برخی افراد این گونه است که دلار 4200 تومانی برای بهبود معیشت مردم مفید خواهد بود و تک نرخی کردن دلار و نزدیک شدن آن به قیمت واقعی و احتمالا بازار آزاد، قدرت خرید مردم را کاهش خواهد داد. اما همانطور که گفتم این نرخ به دست جامعه هدف نمی رسد.
این ارز تنها جیب یکسری رانت خوار را پر می کند و به دست گروه هدفگذاری شده نمی رسد. باید کاری کرد که اقتصاد سلامت باشد و همه از آن نفع ببرند. اینکه ما می خواهیم از قشری حمایت کنیم، روش های دیگری برایش وجود داد که کشور های پیشرفته هم همان مسیر را می روند. ما هم باید از آنها یاد بگیریم و به جای ایجاد فضایی برای رانت، کاری کنیم که کمک های دولتی به دست گروه مورد نظر و قشر آسیب پذیر برسد.