ایستانیوز:حتی مبدع‌ترین و خوش‌فکرترین صاحبان کسب و کار هم نمی‌توانند در شرایط قرنطینه‌های ناگهانی، بهدرستی به کار خود ادامه دهند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،یک سال و نیم است که جهان در سایه سنگین ویروس کرونا قرار گرفته و هنوز هم نتوانسته از آن خلاص شود؛ با این وجود جا برای امیدواری و خوش‌بینی به آینده بسیار زیاد است. پیش‌بینی‌ها حاکی از آن است که در سال جاری میلادی، اقتصاد جهان قادر خواهد بود خود را احیا کند و طبق پیش‌بینی بانک جهانی حتی رشد چهار درصدی در انتظارش است. اینجا قصد داریم روندهایی را که در یک سال آینده روی رشد و احیای اقتصاد جهان تاثیر خواهند گذاشت بررسی کنیم.
یک. دعوا بر سر حمایت از کسب و کارها به نتیجه برسد
هر کسب و کاری در دوران کرونا احتمالا پرچالش‌ترین دوره خود را سپری کرده است. فعالیت تحت محدودیت‌ها و قرنطینه، وابستگی به کمک‌های دولتی و نیز کاهش درآمد تنها بخشی از مشکلاتی است که کسب و کارها در یک سال و نیم اخیر مجبور به تحملش شده‌اند. تصویب کمک‌های دولتی به کسب و کارها در بسیاری از کشورهای جهان با تاخیر صورت گرفت و بسیاری از آنها مجبور به کم‌کردن فعالیت خود یا بستن درها شدند. اما اوضاع امروزی خیلی بهتر از اوایل بحران به نظر می‌رسد. مثلا در اتحادیه اروپا کشورهایی مثل فرانسه، آلمان، اسپانیا و ایتالیا تعهد مالی بزرگی را برای حمایت از کسب و کارها متقبل شده‌اند. احتمالش هست که برخی کسب و کارها حتی با این کمک‌ها نیز نتوانند از ورشکستگی اجتناب کنند. با این وجود، شکی نیست که در سال ۲۰۲۱ دست و دل‌بازی دولت‌ها برای حمایت از کسب و کارها را شاهد خواهیم بود.
دو. قرنطینه‌های ناگهانی، زهر کشنده برای کسب و کارها
ماهیت قرنطینه‌شدن شهرها و اعمال محدودیت‌های دولتی با روح کسب و کار در تناقض است. در یک سال گذشته، دولت‌ها در نقاط مختلف جهان بر اساس الگوهای پیش‌بینی‌نشده‌ای این محدودیت‌ها را اعمال کرده‌اند و چالش بزرگی را در برابر کسب و کارها قرار داده‌اند. حتی مبدع‌ترین و خوش‌فکرترین صاحبان کسب و کار هم نمی‌توانند در شرایط قرنطینه‌های ناگهانی، به درستی به کار خود ادامه دهند. برای شرکت‌های فعال در حوزه گردشگری، هتل‌داری، رستوران‌داری و اجراهای هنری این وضع فاجعه‌بار بوده است. اگر قرار باشد آنها از دوران کرونا زنده بیرون بیایند، حتما باید برنامه مدونی برای محدودیت‌های احتمالی وجود داشته باشد. این هم تنها زمانی امکان‌پذیر است که موارد ابتلا به کرونا در کشورهای مختلف جهان کاهش پیدا کرده باشد و نیاز به توسل به قرنطینه‌های ناگهانی از بین برود.
سه. ترزیق واکسن در تنها چند کشور پیشرفته بی‌فایده است
برخی کشورهای جهان در برنامه‌های تزریق واکسن با سرعت بیشتری پیش رفته‌اند و آن را موفقیت خود قلمداد می‌کنند؛ اما واقعیت این است که در صورت عدم توزیع مناسب واکسن در سراسر جهان، نمی‌توان به تاثیرگذاری این مساله در پایان‌بخشیدن به بحران جهانی کرونا امیدی بست. این یعنی احیای اقتصاد جهانی هم منوط به توزیع منصفانه واکسن در جهان خواهد بود و موفقیت یک یا چند کشور پیشرفته در این زمینه نمی‌تواند دردی از اقتصاد جهان دوا کند.
چهار. آسیب‌پذیرها شناسایی شوند
واقعیت این است که رکود ناشی از بحران کرونا برخی اقشار را بیش از بقیه تحت تاثیر قرار داده است. پاندمی کرونا از یک سو شکاف ثروتی در جوامع را بالا برد و از سوی دیگر، باعث شد طبقات کم‌درآمد با مشکل تامین ارتزاق روزمره مواجه شوند. بر اساس آماری که از انگلیس منتشر شده، ۸۸ درصد از مشاغل از دست رفته در دوران کرونا در اختیار جوانان زیر ۳۵ سال بوده است. این یعنی یک بحران بیکاری بزرگ در میان جوانان انگلیسی شکل گرفته است و دولت باید به آن رسیدگی کند. در هر کشوری، شناسایی آسیب‌پذیرترین اقشار در این دوران و برنامه‌ریزی برای حمایت از آنها در سال ۲۰۲۱ میلادی اهمیت زیادی در احیای اقتصاد این کشورها دارد.
پنج. سرمایه‌گذاری در آینده
حالا که احتمالا اوج بحران کرونا را پشت سر گذاشته‌ایم، دولت‌ها باید از مرحله تلاش برای بقا بیرون بیایند و سعی کنند تمرکز خود را روی رشد اقتصادی آینده‌شان بگذارند. در درازمدت، سرمایه‌گذاری روی حوزه‌های مرتبط با رشد -از جمله زیرساخت‌های دیجیتال و انرژی‌های پاک- می‌تواند به ایجاد فرصت‌های شغلی پایدارتر هم بینجامد و اوضاع اقتصاد را بهتر کند. طبق پیش‌بینی‌های سازمان جهانی کار، تمرکز جهانی روی اقتصاد سبز می‌تواند تا سال ۲۰۴۰ میلادی به ایجاد ۲۴ میلیون فرصت شغلی بیانجامد. بنابراین سرمایه‌گذاری در این حوزه راهی است برای تقویت رشد اقتصادی در دوران پساکرونا. باید دید کدام دولت‌ها این مساله را جدی می‌گیرند./ آینده نگر/ منبع: ورلد فایننس
