ایستانیوز:ساکنان شهرهای بزرگ دنیا که در دوران کرونا به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی بی‌علاقه شده‌اند و از تفریحات شهری هم محروم مانده‌اند، زندگی در مرکز این شهرها را بسیار گران و بیموضوعیت می‌بینند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،از اول بحران کرونا شاید بارها این حرف به گوش‌تان خورده باشد که دیگر کار شهرهای بزرگ تمام است؛ همه می‌خواهند به جاهای خلوت‌تر و نزدیک‌تر به طبیعت بروند و خانه‌های گران‌قیمت داخل شهرها از سکه خواهد افتاد. شاید این سناریو در بعضی شهرهای بزرگ و گران دنیا مثل نیویورک و سانفرانسیسکو اتفاق افتاده باشد، اما در بسیاری از نقاط دیگر اصلا اوضاع طبق پیش‌بینی‌ها پیش نرفته و بازار مسکن به شدت رشد کرده است. خانه‌هایی در شهرهای کوچک‌تر که به شکل پیاده به مرکز شهر یا مراکز تفریحی و ورزشی نزدیک باشند حالا به شدت در بورس قرار دارند. در کشورهایی مثل آمریکا که نرخ بهره پایین آمده است و کار از راه دور هم امکان‌پذیر است، بسیاری از خانواده‌های جوان در تلاشند که زودتر خانه بخرند. اگر این کار در شهرهایی با هزینه معقول امکان‌پذیر باشد که حتی بهتر هم هست.
اما بازار مسکن حتی در شهرهای بزرگ هم داغ است. خیلی‌ها گمان می‌کردند با تداوم پاندمی کرونا، احتمال مهاجرت معکوس از شهرهای بزرگ به حومه‌ها یا شهرهای کوچک بالا خواهد رفت. اما اگر به عنوان مثال بازار مسکن آمریکا را بررسی کنیم می‌بینیم که در مناطق متراکم در شهرهای پرجمعیت، قیمت مسکن ظرف سه ماه منتهی به ژانویه به میزان ۱۵ درصد افزایش یافته است. این در حالی است که در اوایل بروز پاندمی کرونا اوضاع فرق داشت: قیمت مسکن در مناطق مرکزی شهرها کاهش نشان می‌داد اما حومه‌ها داشتند روند افزایش قیمت را تجربه می‌کردند. آیا بازگشت مجدد افزایش قیمت‌ها به معنی تاثیرگذاری واکسن کرونا و ایمنی گله‌ای و تمایل مجدد مردم به زندگی در مناطق شلوغ و پرتفریح شهر است؟ داریل فرودر اقتصاددان ارشد موسسه ردفین می‌گوید این نشان‌دهنده نگاه درازمدت طبقه‌ای از جامعه به زندگی در دوران پساکرونا است.
اجازه بدهید مثال آمریکا را بررسی کنیم. سیاستی که فدرال رزرو آمریکا در دوران کرونا در پیش گرفت این بود که نرخ بهره را پایین بیاورد و وام‌گرفتن را ساده کند. با نرخ بهره ۲.۷ درصدی، موقعیتی عالی برای برخی از خانوارهای علاقهمند به خرید مسکن در آمریکا به وجود آمد. نتیجه‌اش این شد که رشد قابل توجهی در این بخش قابل مشاهده باشد. در برخی شهرها از جمله دیترویت، افزایش قیمت مسکن در مناطق مرکزی شهر حتی به ۴۳ درصد هم رسید. در مرکز شهر بالتیمور نیز قیمت مسکن ۳۴ درصد افزایش نشان داده، در حالی که حومه بالتیمور تنها ۱۰ درصد رشد قیمت داشته است. اما اوضاع در شهرهای بزرگ آمریکا مثل نیویورک، بوستون و سانفرانسیسکو فرق دارد. ساکنان این شهرها که در دوران کرونا به استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی بی‌علاقه شده‌اند و از تفریحات شهری هم محروم مانده‌اند، زندگی در مرکز این شهرها را بسیار گران و بی موضوعیت می‌بینند. بسیاری از آنها دورکار هم هستند و در نتیجه به خرید مسکن در شهرهای کوچک‌تر در ایالت‌های اوهایو، آیداهو، نشویل و ایالت‌های مشابه توجه نشان داده‌اند.
روند دیگری که در بازار مسکن در شهرهای بزرگ دیده می‌شود این است که برج‌های باامکانات خالی می‌مانند و خیلی‌ها ترجیح می‌دهند در محله‌هایی خانه بخرند که از فضای نسبی تفریحی مثل رستوران‌ها و کافه‌های کوچک و همین طور پارک و مسیر دوچرخه‌سواری و پیاده‌روی بهره‌مند باشند.
موضوع تعیین‌کننده دیگر در افزایش قیمت مسکن در شهرها این بوده که در دوران کرونا برخی از پروژه‌های ساخت و ساز مسکونی متوقف شده‌اند یا حداقل به اندازه همیشه رشد نداشته‌اند. این مساله باعث افزایش ارزش مسکن موجود در بازار شده است. همچنین تعداد مالکانی که در دوران کرونا به فروش خانه‌های خود توجه نشان داده‌اند به وضوح کاهش پیدا کرده است که احتمالا از بی‌ثباتی حاضر در جهان به خاطر بحران کرونا نشئت گرفته است.
به هر ترتیب، وضعیت کنونی در افزایش قیمت مسکن در آینده بازاری مثل آمریکا معانی زیادی دارد. یکی از آنها این است که خرید مسکن برای درصد بیشتری از مردم ناممکن خواهد شد. در حال حاضر ۶۵ درصد از مسکن در آمریکا در اختیار مالکان و بقیه در اختیار مستاجران است. اما گزارش انستیتو شهری آمریکا نشان می‌دهد که اگر روند فعلی در بازار مسکن تداوم یابد، این درصد بیشتر نخواهد شد و بلکه در دو دهه آینده، کاهش نشان داده و به ۶۲ درصد خواهد رسید. بیشترین ضربه را هم نسل جوان و نیز مهاجران خواهند خورد. درواقع ۷۲ درصد از جوانان دهه‌های پیشین که حالا در میانسالی هستند، موفق به خانه‌خریدن شدند اما پیش‌بینی‌ها حاکی از این است که تنها ۶۴ درصد از جوانان امروزی قادر خواهند بود همین مسیر را طی کنند و در خرید مسکن موفق شوند.
