ایستانیوز:اغلب مطالعات نشان داده است که شادمانی در زندگی انسان شکلی مانند حرف یو (U) در الفبای انگلیسی دارد. شادمانی در میانسالی، کف شکل یو، برای اکثریت مردم وابسته به میزان پول و فرزندانی است که دارند.
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،«زندگی در 40 سالگی شروع میشود»، این یک پیام قدیمی از یک کتاب بسیار محبوب در سال 1930 است. این نظریه بر این باور است که استرس کمتر و درآمد بیشتر هر دو پاداش سالهای سختکوشی هستند: در واقع بچهها در خانه شروع به پرواز میکنند و و اگر خوششانس باشیم در این سنین سلامت هستیم. نگاهی سریع به تعاریف افراد مختلف از خوشبختی در سرتاسر جهان این دیدگاه را تایید میکند.
معمولا مردم در سنین نوجوانی و سالهای نخست پس از بیست سالگی شاد هستند. اخیراً موسسه گالوپ طی یک نظرسنجی، از مردم 158 کشور مختلف خواست تا به میزان رضایتمندی خود از زندگی با عددی بین صفر تا 10 امتیاز بدهند. دادههای این گزارش که با عنوان «گزارش شادمانی جهانی» منتشر شده و یک تحقیق آکادمیک مورد حمایت سازمان ملل است، نشان میدهد که شادی در سالهای 2016 تا 2018 میان مردم 15 تا 19 سال به طور متوسط رقم 5.35 (بین صفر تا 10) در سرتاسر جهان بوده است. پس از آن یک دوره افسردگی خفیف شروع میشود و در سنین 35-39 سالگی میزان رضایتمندی به 5.09 کاهش مییابد. هنگامی که افراد به 40 سالگی میرسند میزان افسردگی آنها به تدریج افزایش پیدا میکند و در نهایت در سنین بالای 70 سال میزان شادی و خوشحالی افراد به طور متوسط به 5.58 میرسد. بر اسای این گزارش شادی در طول زندگی یک فرد به صورت ملایم یک منحنی یو شکل (U) را طی میکند.
نمودار میزان رضایت از زندگی درهمه کشورها مشابه نیست. میزان خوشبختی در کشورهای استقلالیافته از شوروی سابق با افزایش سن به طور قابل توجهی کاهش مییابد یا برای مثال در کشور هند میزان رضایتمندی مردان از زندگی، شکل یک منحنی U وارونه را نشان میدهد که در میانسالی مقدار شادمانی افزایش و در نهایت در سالهای پیری کاهش پیدا میکند. مطالعات نشان میدهد که مردم هند جز افسردهترین مردم دنیا هستند که میزان شادی آنها از زندگی در دهه گذشته به عدد 1.2 کاهش پیدا کرده است. هندیها در سنین 70 سالگی با رقم 3.6 جزو غمگینترین مردم دنیا هستند و در مقابل زنان هفتاد سال به بالای آمریکایی با میزان رضایتمندی 7.5 از شادترین گروه مردم جهان هستند. دلیل این تفاوتها هنوز مشخص نشده است اما صحت منحنی یو شکل حدود چند دهه است که توسط جامعهشناسان مورد بررسی قرار گرفته است.
یکی از ایرادهایی که میتوان به این تحقیق گرفت این است که دادههای به صورت لحظهای جمعآوری شده است و احتمالا به جای بررسی تغییرات میزان شادی در زندگی تکتک افراد به صورت گروهی آنها را مورد بررسی قرار داده است. در هر حال با استفاده از دادههای طولی که همان افراد را در طول دورههای بلند مدت دنبال میکند، چندین مطالعه سعی کردهاند بفهمند که آیا خوشبختی واقعا U شکل است یا خیر.
مطالعهای در سال 2012 که در مورد میزان خوشبختی بین استرالیاییها، انگلیسیها و آلمانیها بین سالهای 1980 و 2010 انجام گرفت، نشان داد که پس از کنترل درآمد، روابط، سلامت و در نظر گرفتن اینکه فاکتورهای طولی ممکن است واقعی نباشند و برخا مغرضانه عمل کنند ، میزان خوشحالی گزارش شده بین سن 20 تا 55 سالگی ثابت و بدون تغییر میباشد.و سپس در سالهای 70 به بالا میزان خوشحالی این افراد به دلیل تجربه ی یک زندگی عاری از استرس افزایش مییابد.
یک مطالعه ی دیگر نیز که در سال 2015 منتشر شده و از دادههای مشابه اما روش دیگری برای بررسی استفاده کرده است شواهدی بر درستی منحنی U شکل ارائه داده است. این بدان معناست که شادی یک تابع ساده از سرزندگی و بلوغ عاطفی است که مورد دوم با بالا رفتن سن افزایش و دومی کاهش پیدا میکند اما این دو مورد با هماهنگی خاصی در سنین متوسط با هم ترکیب میشوند و شادی را به حداقل خود میرسانند.
فرزندان نیز در میزان رضایتمندی افراد از زندگی، نقش ایفا میکنند. یک مقاله کاری که اخیرا توس دفتر ملی مطالعات اقتصادی (NBER) منتشر شده نشان میدهد که کودکان شادی والدین اروپایی را به ویژه برای 110 سال اول افزایش میدهند. با این حال، اگر بچهدار شدن باعث شود که آنها با مشکلات مالی مواجه شوند، والدین کمتر خوشحال میشوند اما بعد از آن که این کودکان از نظر مالی مستقل شدند، شادی باز میگردد.
شواهد برای منحنی U ممکن است در هم آمیخته باشد اما اگر طبق همان جمله معروف، زندگی در سن ۴۰ سالگی شروع شود، شادمانی زندگی بسته به میزان درآمد (پول) و فرزندان خواهد بود.