کیک تولد بیمه ایران با ۸۳ شمع

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)، شرکتی که با بیش از 34 درصد سهم بازار بیمه کشور می توان آن را بزرگترین شرکت، بر اساس سهم بازار، نه تنها در صنعت بیمه که در کل نظام مالی کشور دانست، در نظام بانکی و در بازار سرمایه، هیچ شرکتی بیش از 30 درصد سهم بازار را در اختیار ندارد.

بیمه ایران از سال 1390 به این سو همواره زیان‌ده بوده، به طوری که مجموع زیان انباشته شرکت در انتهای سال 1396 به بیش از 5 هزار میلیارد تومان رسیده است. دلایل اصلی این زیان که بیش از 9 هزار میلیارد تومان از درآمدهای شرکت را کاهش داده یا به هزینه‌ها اضافه کرده است را می توان در "تغییر شیوه‌های ذخیره گیری"، "تحمیل عوارض قانونی جدید" و "هزینه‌های فرصت از دست رفته به دلیل عدم پرداخت حق بیمه توسط نهادهای دولتی" خلاصه کرد.

شیوه ذخیره گیری از سال 1392 به این سو تغییر بزرگی کرد وصرفا به دلیل تغییر در شیوه ذخیره گیری، بالغ بر 2هزار و 588 میلیارد تومان (بیش از برآورد به روش گذشته) به ذخایر خسارات معوق شرکت سهامی بیمه ایران افزوده شد، این شیوه جدید هرچند شرایط شرکت را به شکلی واقعی تر نشان می داد و مقاومت حقیقی شرکت در برابر بحرانها را بازگو میکرد اما صرفا با تغییر این شیوه به ناگهان بیش از 2هزار و588 میلیارد تومان زیان به صورتهای مالی شرکت تحمیل شد، لذا هرچند نقاط قوت و ضعف شرکت و مشکلات مبتلابه آن، قبل و بعد از سال 1392، تغییری نکرد اما سود در صورتهای مالی جای خود را به زیانی بزرگ داد، زیانی که هرساله به دلیل محافظه کارانه بودن شیوه جدید ذخیره گیری در حال بزرگتر شدن بوده است، از سوی دیگر، 459 میلیارد تومان از زیان انباشته هم به تعدیلات سنواتی قبل از سال 1390 در صورتهای مالی برمی گردد و به عملکرد پس از سال 1390 مربوط نمی شود.

عوارض قانونی جدید آن دسته از عوارضی است که شرکتهای بیمه (به خصوص بیمه ایران به دلیل سهم بالای شخص ثالث) مطابق قانون ملزم به پرداخت آن شده اند، در یک محاسبه ساده، شرکت سهامی بیمه ایران در 5 سال منتهی به پایان اسفند 1396 بیش از 3 هزار و480 میلیارد تومان عوارض قانونی به وزارت بهداشت، پلیس راهور و صندوق تامین خسارتهای بدنی پرداخت کرده است. تشخیص این که این عوارض تا چه حد به فلسفه اصلی خود یعنی کاهش هزینه های ثانوی شرکتهای بیمه کمک کرده، بر عهده نهادهای بالادستی است اما بدیهی است، که این عوارض سبب تحمیل 3 هزار و 480 هزار میلیارد تومان هزینه جدید به این شرکت شده است.

هزینه فرصت از دست رفته نیز آن دسته از هزینه هایی است که از محل عدم پرداخت حق بیمه توسط نهادهای دولتی بزرگ و ایفای تعهدات ناشی از تعلیق شرکت بیمه توسعه به شرکت سهامی بیمه ایران تحمیل شده است. به عبارت دیگر، اگر حق بیمه قراردادها، به موقع پرداخت می شد و کمترین نرخ سود به آن تعلق می گرفت، درآمد شرکت سهامی بیمه ایران چقدر افزایش می یافت. بر اساس داده های موجود فقط در سه فقره از قراردادهای بزرگ از این نوع مجموعاً بیش از 3 هزار و 500 میلیارد تومان هزینه فرصت از دست رفته به شرکت سهامی بیمه ایران تحمیل شده است.

با این محاسبات، تنها در دو مورد (اصلاح شیوه ذخایر و هزینه فرصت) حدود 6 هزار و 150 میلیارد تومان زیان یا عدم النفع نصیب شرکت سهامی بیمه ایران شده است. این مقدار، 19 درصد بالاتر از مانده زیان انباشته کنونی این شرکت در پایان سال 96 و حدوداً 8/1 برابر کل سرمایه ثبتی این شرکت است.

با همه این مشکلات و در شرایطی که کشور تحت تحریم های خارجی و در مضیقه بودجه است، کارکنان خدوم این شرکت با همت خود توانسته اند روند شکل گیری زیان انباشته را محدود ساخته و رشد سالانه این زیان را کاهش دهند. شاید نتوان هیچ شرکت دیگری را در بازار مالی کشور یافت که بتواند این حجم از فشار را تحمل کرده و آن را پشت سر بگذارد.                                                                                       

با همه این اوصاف، شرکت سهامی بیمه ایران در سالهای قبل در شرایط بحرانی قرار گرفت و باید از این شرایط خارج می شد. به همین جهت از سال 95 راهکارهای خروج از بحران در قالب یک هفت ضلعی با یک نقطه کانونی تدوین و در حال اجرایی شدن است. البته این راهکارها در بهترین حالت می تواند از رشد زیان انباشته جلوگیری کرده و شرکت را به سمت سوددهی سوق دهد. اما یگانه راه حل فوری از بین بردن زیان انباشته فعلی، افزایش سرمایه شرکت سهامی بیمه ایران از محل آورده نقدی سهامدار است. هفت ضلعی موصوف از قرار زیر است:

1-شفافیت و سلامت اداری با داده کاوی و هوشمندسازی نظارتی؛

2-وصول مطالبات با رویکردهای جدید؛

3-حرکت به سمت نرم افزار جامع بیمه گری؛

4-اصلاح پرتفوی بیمه های زندگی؛

5-مدیریت بهینه صدور و خسارت خصوصا در رشته های درمان و ثالث؛

6-تغییر در سیاستهای اعتباری

7-سرمایه گذاری بهینه

نقطه کانونی که همه این راهکارها را به یکدیگر متصل می سازد، «کنترل نقطه سربه سر» در هر رشته و هر قرارداد است که برای نخستین بار در شرکت سهامی بیمه ایران راه اندازی شده است.

با اجرای این راهکارها، نتایج قابل توجهی در 6 ماهه اول سال 1397 به دست آمده است. در این دوره در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، حق بیمه صادره 22 درصد رشد کرده است. همچنین خسارت پرداختی در همین مدت زمانی 2 درصد کاهش یافته که در تاریخ شرکت در دوره های 6 ماهه، بینظیر بوده است. از سوی دیگر با راه اندازی سیستم وصول مطالبات، بدهکاران شرکت در مقایسه با مدت مشابه سال قبل 27 درصد کاهش داشته که این مقدار نیز در 25 سال گذشته شرکت بی سابقه بوده است. این موفقیتها، نسبت خسارت (به عنوان یکی از مهمترین نسبتها در شرکتهای بیمه) را از 75 درصد به 60 درصد کاهش داده است.

این عملکرد، در کنار رشد بالای صدور بیمه‌نامه های عمر و زندگی، نوید سالی متفاوت و پربار را برای شرکت سهامی بیمه ایران می‌دهد که در صورت ثبات سایر شرایط به سود قطعی در پایان دوره 1397 و 1398 منجر شده و روند ازدیاد زیان انباشته را برای اولین بار در 7 سال گذشته معکوس می‌سازد.

پانزدهم آبان سال 97 بیمه ایران وارد هشتاد و چهارمین سال خدمت رسانی خواهد شد؛ شور و شوق خدمت در بیمه ایران و حمایت دولت از این سرمایه ملی و اعتماد آحاد جامعه، نویدبخش اعتلای نام این شرکت در کنار ارتقاء جایگاه صنعت بیمه و همه بیمه گران پرتلاش ایران اسلامی است