همهمه بازار حمایت از تولید را سخت کرده است

دولت از اقداماتی مثل توقف دریافت مالیات بر ارزش افزوده از بنگاه های کوچک و متوسط یا بخشودگی جرائم تامین اجتماعی و افزایش تسهیلات بانکی می گوید اما برای نجات تولید، بازگشت آرامش به بازار مهم ترین نکته به نظر می رسد. تلاطم بازارها در چند ماه اخیر به عدم قطعیت دامن زده و پیش بینی پذیری بسیاری از مسائل اقتصاد را زیر سوال برده است. هرچند در عمل بخش عمده ای از واردات با نرخ ارز نیمایی یعنی زیر 10 هزار تومان(تا زمان نگارش این مطلب) انجام می شود اما همه موضوعات در بازار خودش را با نرخ ارز در بازار آزاد تطبیق می دهد و این بیش از هرچیز ناشی از عدم مدیریت است.

 

تولید در همه بخش ها تحت تاثیر عدم آرامش در بازار قرار گرفته است. اجرای هر نوع اقدام حمایتی از تولید نیاز به بازگشت آرامش به بازارهاست. در کالاهای صادرات محور نیاز حمایت در زمینه های مختلف از جمله معافیت های گمرکی و مالیاتی دیده می شود. جهش قیمت ارز نیاز به نقدینگی واحدها را دوبرابر کرده است. اگر یک فعال اقتصادی بخواهد در سطح گذشته فعالیت کند، و اگر در گذشته با 100 واحد هزینه 100 واحد کالا وارد می کرد، اکنون به 200 واحد هزینه برای انجام همان سطح از فعالیت اقتصادی نیاز دارد. پول قیمت دارد و ارزش کنونی انواع پول در ایران توجیه فعالیت اقتصادی در کشور را خدشه دار کرده است. از سوی دیگر مشکلات مربوط به مالیات، فرایند کار با گمرک و بیمه ها بر رضایتمندی کارکنان، سطح درآمد ها و بهره وری بنگاه ها اثر منفی برجای گذاشته است. قدرت خرید کارکنان بنگاه های اقتصادی نصف شده در حالیکه نیاز بنگاه ها به نقدینگی نیز افزایش یافته است.

 

متاسفانه دولت در مقاطع مختلف مسیر افراط و تفریط را در پیش گرفته است. عدم آرامشی که اکنون در بازار می بینیم ناشی از شیوه مدیریت دولت بر این بازار است. دولت زمانی تلاش می کرد همه چیز را کنترل کند و یک زمان تصمیم گرفت که نرخ را رها کند. معتقدم که دولت در زمینه مدیریت بازار ارز فعالانه عمل نکرده است واین عدم فعالیت به اعتماد مردم لطمه زده است. با این وجود هیچ وقت برای اصلاح دیر نیست و نباید فراموش کرد که هر روزی که از انجام یک اقدام موثر بگذرد، آثار تخریبی بیشتر می شود.