ایستانیوز:در ماه مارس سال جاری میلادی ترامپ شعله‌های جنگ تجاری علیه چین را روشن کرد
به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازارهای مالی(ایستانیوز)،کاملا مشخص نیست که رئیس‌جمهور دونالد ترامپ از جنگ تجاری خود علیه چین (و از این لحاظ، جنگ تجاری با بقیه دنیا) چه دستاوردی می‌خواهد داشته باشد، اما یک نظریه این است که او فکر می‌کند تعرفه‌هایی که علیه کالاهای چینی وضع کرده به‌قدری ناجور به پکن صدمه بزند که ناچار باشد به خواسته‌های او (هرچه که باشد) تن بدهد و همچنین این جنگ تجاری باعث خواهد شد که در میان‌مدت تجارت امریکا رونق بگیرد. سه نفر از تحلیل‌گران از ابعاد مختلفی توانسته‌اند این وضعیت را نقد کنند.
مایکل شومان استدلال می‌کند که این شیوه برخورد دارای سوءتفاهم‌های خیلی زیادی نسبت به چین است. اولا، تعرفه‌های گمرکی به چین خیلی ناجور صدمه نمی‌زند. دوما، تعرفه‌ها فقط به چین صدمه نمی‌زند بلکه این تعرفه‌ها به شرکت‌های خارجی حاضر در چین هم صدمه وارد می‌کند که شامل شرکت‌های امریکایی هم هستند (تازه قبل از اینکه ما شروع کنیم به صحبت کردن درباره روابط اقتصادی شرکت‌ها و کشورها با هم). مسئله آخر اینکه تعرفه‌ها فقط باعث می‌شوند که جای پای شی جین‌پینگ سفت‌تر شود. از همه اینها گذشته، شی دارای اساس و مبنای سیاسی در این کشور است و صرفا با تعرفه‌ها نمی‌توان کشوری مثل چین را به زانو درآورد و همین مبنای سیاسی باعث خواهد شد که ضربه تعرفه‌های گمرکی بالا علیه کالاها و خدمات چینی کم‌اثر‌تر شود.
رامش پانورو می‌نویسد که تصور غلط دیگر ترامپ در مورد جنگ‌های تجاری این است که او فکر می‌کند هیچ‌کس نمی‌تواند در برابر کارش مقابله به مثل کند. این عقیده بخشی از این فکر است که در جنگ‌های تجاری زود می‌توان برنده شد و یکی از چهار «قاعده جدید»ی است که ترامپ در جنگ تجاری خود از آنها پیروی می‌کند و برخی شاید این چهار قاعده را «سوءتفاهم‌های بنیادی» بنامند. سه اصل دیگر این است: 1) درد را به شرکت‌ها و مصرف‌کنندگان خودت هم تحمیل کن، 2) در آنِ واحد با همه کشورها درگیر شو و 3) خواسته‌های خود را مبهم نگه دار.
رئیس سابق بخش داوری سازمان تجارت جهانی، جیمز باکِس، فکر می‌کند که ترامپ حق دارد از برنامه چین با عنوان «ساخت چین 2025» ناراحت باشد و فقط به نظر می‌رسد تصمیم گرفته است کمی بیشتر از تولید داخلی حمایت کند. او استدلال می‌کند که چین به احتمال زیاد با دنبال‌کردن قواعد تجارت جهانی و مقرراتی که برای خود تعریف کرده به اهدافش دست پیدا خواهد کرد. اما جیمز هم مثل مایکل اشاره می‌کند که غرب برای مدت‌های مدید چین را استثمار کرده و سر آن را کلاه گذاشته است. این مسئله می‌تواند کمک کند نه‌فقط به توضیح اینکه چرا چین قواعد تجاری غرب را زیر پا می‌گذارد بلکه چرا در مقابل ترامپ به زانو درنخواهد آمد.
در ماه مارس سال جاری میلادی ترامپ شعله‌های جنگ تجاری علیه چین را روشن کرد و به نماینده تجاری خود دستور داد با تهیه فهرست کالاهای چینی برای اعمال تعرفه‌های جدید، اقدام تجاری علیه پکن و همچنین شکایت به سازمان تجارت جهانی را آغاز کند. بنا شد فهرست این کالاها که 60 میلیارد دلار از واردات سالانه امریکا از چین را تشکیل می‌دهند منتشر شود و کاخ سفید اعلام کرد که چین برای تولید این کالاها از راه‌های نادرستی به فناوری امریکا دست یافته است. ترامپ آن موقع چین را متهم کرد که باعث از بین رفتن 60 هزار کارخانه و 6 میلیون شغل در امریکا شده است. کش‌وقوس در مورد جنگ تجاری ترامپ با چین ادامه داشت اما به نظر می‌رسد او همچنان به این طرح فکر می‌کند و قدم‌های زیادی هم برای آن برداشته است. به نظر می‌رسد، با شروع عملیاتی جنگ تجاری امریکا با چین، پکن ضربه چندانی نخورد و از آن سو، کمی اقتصاد امریکا نیز رشد کند اما در میان‌مدت، وضعیت اقتصادی جهان که هنوز در حال بیرون‌آمدن از بحران سال 2008 است، بدتر شود.
منبع: بلومبرگ بیزینس‌ویک
چرا باید خواند: جنگ تجاری بین دو قدرت برتر اقتصادی جهان روی همه کشورها تاثیر می‌گذارد و فعالان اقتصادی می‌خواهند بدانند که با جدی شدن این نبرد، چه آینده‌ای دارند.
