دولت سوبسید را بردارد تا اقتصاد نفس بکشد

سال 97، سال تصمیمات سخت برای دولت  ایران است. تصمیماتی که مدت ها پیش باید به مرحله اجرا می رسد اما چنین نشده است. اکنون که اقتصاد در آستانه رسیدن به نقطه صفر قرار گرفته باید هرچه زودتر این تصمیمات از سوی دولت به اجرا در بیاید تا شرایط از امروز بدتر نشود و البته چنین اقدامی به پشتوانه قوی از نظر حاکمیتی و مردمی  نیاز دارد. مهم ترین و بزرگترین تصمیم دولت قطع هرچه زودتر سوبسیدهاست که کشور را ورشکسته می کند.

 

رقابت همیشگی دولت با بخش خصوصی از معضلات بزرگ اقتصاد ایران است که دست فعالان اقتصادی را بسته و اجازه نفس کشیدن به بخش خصوصی را نمی دهد. مقررات مبهم و تغییر هر روزه آن ها، اثرگذاری تصمیمات سیاسی بر اقتصاد و تصمیم گیرندگان غیرمتخصص مشکلات و معضلاتی که در اقتصاد ایران انباشته شده است. فکر می کنم هر روز به آرژانتین دهه 90  شبیه تر می شویم و اقتصاد به جایی می رسد که یک روز می بینیم بانک ها و موسسات کشش انجام هیچ کاری ندارند و دولت هم دیگر توان پرداخت سوبسید ندارد.

 

اکنون در نقطه ای قرار گرفتیم که چاره ای جز اجرای تصمیمات سخت از سوی دولت نداریم. نمی توانیم در بازاری کار کنیم که قوانین آن را دیگران نوشته اند، مالک آن هستند و ما بدون توجه به این قوانین از آن سود ببریم. باید در سطح کلان برای رعایت این مقررات تصمیم بگیریم.

 

به گزارش اتاق تهران ، با وجود تمام مشکلات اما همیشه به بهبود شرایط کشور امیدوارم. ملت ایران از بهترین ملت های دنیا از نظر کار، دانش و تخصص است اما تا زمانی که دولت تصمیمات سخت را نگیرد، این فضا بسته است. همیشه به آینده ایران خوش بین و امیدوارم و معتقدم که ایران پیشرفت می کند. معضلات سیاسی جلوی شکوفایی اقتصاد ایران را گرفته است. اینکه این شکوفایی زمانی فرا می رسد، در آن بحثی نیست اما امسال سال سختی است.