رمز جهش صنعت بانکداری چین

 صنعت بانکداری یک صنعت وارداتی است و دانش فنی و استانداردهای بانکداری به زبان انگلیسی تهیه و تنظیم می ­شوند. درک و انتقال کامل مفاهیم بانکداری در محدودیت­ های ترجمه ­پذیری متون و گفتگوهای تخصصی ناممکن به نظر می ­رسد. صنعت بانکداری ناگزیر از کار با بانک ­های خارجی است. دانش روز بانکداری نمی­ تواند برای سال­ ها در صف ترجمه منتظر بماند.

 

همگرایی با نظام جهانی در صنعت بانکداری، فراگیری زبان انگلیسی را برای مدیران و کارشناسان بانکی به یک ضرورت تبدیل کرده است. واقعیتی که وجود دارد نیاز پنهان و آشکار بانک‌های کشور به فراگیری زبان انگلیسی و در برخی موارد سایر زبان‌های خارجی است که این مسئله امری انکارناپذیر است. اگر دسترسی به دانش فنی و تعاملات بین‌المللی را یکی از ضرورت‌های بسترسازی رشد اقتصادی و توسعه صنعت بانکداری فرض کنیم، می‌توانیم اهمیت تجهیز بدنه کارشناسی و مدیران حوزه بانکی به مهارت زبان خارجی در سطح حرفه‌ای را بهتر درک کنیم.

 

همانگونه که استانداردهای جهانی مانند IFRS و قوانین کمیته بال در حوزه بانکداری یک زبان میانجی بین بانک‌ها محسوب می‌شوند، زبان انگلیسی نیز زبان میانجی بانکداران تلقی می‌گردد. پیاده‌سازی استانداردهابانکی، ارتباط با بانک‌های کارگزار، دسترسی به تحقیقات و تجربیات بین‌المللی بانک‌ها، حضور در دوره‌های آموزشی تخصصی بانکداری و همکاری با تامین کنندگان خدمات مشاوره‌ای در حوزه بانکی نمونه‌هایی دیر آشنا از کاربرد زبان انگلیسی به عنوان زبان میانجی در بین بانکداران بین‌المللی است.

 

بررسی گذرای تجربه کشور هنگ‌کنگ نمونه‌ای درخور تاَمل برای تاکید بر یادداشت‌های فوق می‌تواند باشد.

 

در روزنامه مورنینگ پست چین جنوبی در سال‌های ۱۳۷۸ و ۱۳۸۱، دولت هنک‌کنگ ضمن اعلام هشدار به ضعف بخش تجارت در مهارت زبان انگلیسی، این امر را عامل کاهش قدرت رقابت کشور با سنگاپور، رقیب دیرینه خود و کشور چین که در آنجا وضعیت زبان انگلیسی به سرعت رو به بهبود است ذکر می‌کند.

 

طی سال‌های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۳ اقداماتی زیر نظر دولت هنک‌کنگ در کمیته پایدار آموزش و تحقیقات زبان با هدف تقویت مزیت رقابتی کشور در تجارت و بازار مالی انجام شد. همچنین، در سال ۱۳۸۴ پژوهشگری به نام خنگ‌چوان‌شو اشاره می‌کند در هنگ‌کنگ آموزش زبان انگلیسی در سطح نهادها و موسسات مالی از اهمیت بسزایی برخوردار بوده است.

 

علت این تاکید، ضعف گسترده نهادهای مالی در به کارگیری زبان انگلیسی و کاهش اثربخشی و بهره‌وری این صنعت کلیدی کشور است. آمار جالب توجه در نتایج تحقیقات این پژوهشگر در سال ۱۳۸۰ بیان می‌کند که از مجموع ۶۷۴۸ نهاد و موسسه مالی فقط ۱۸ درصد آنها برنامه مدونی برای آموزش زبان انگلیسی برای مدیران و کارشناسان خود داشتند و در میان نهادهای مالی که برنامه آموزشی زبان انگلیسی داشتند فقط ۲۱ درصد بودجه آموزشی مورد نیاز را در اختیار داشتند. دولت هنگ‌کنگ با تشکیل کمیته‌ای تخصصی به نام کمیته پایدار آموزش و تحقیقات زبان برای رفع این معضل اقدام می‌کند.

 

امید می‌رود دست‌اندرکاران حوزه بانکی کشور با بررسی تخصصی این امر مهم، تقویت مهارت زبان انگلیسی کارکنان در سطح حرفه‌ای را در دستور کار ادارات آموزش و منابع انسانی خود قرار دهند.